Stablecoins zijn digitale valuta’s waarvan de waarde is gekoppeld aan die van een ander activum – meestal de Amerikaanse dollar – ontworpen om de inherente volatiliteit van cryptocurrencies te verminderen. Stabilitycoins worden voornamelijk gebruikt om efficiënte en eenvoudige cryptocurrency-handel mogelijk te maken, hoewel ze steeds vaker worden gebruikt voor betalingen binnen gedecentraliseerde applicaties (dApps), overschrijvingen en afwikkeling, naast andere use cases.
Er zijn momenteel drie soorten stablecoins: fiat-collateralized stablecoins, crypto-collateralized stablecoins en algoritmische stablecoins. Hoewel de definities van elk type stablecoin nog steeds vaag zijn, heeft elk type voor- en nadelen. Momenteel hebben fiat-gegarandeerde stablecoins de sterkste staat van dienst op het gebied van prijsstabiliteit en hebben ze het voortouw genomen op het gebied van zakelijk en institutioneel gebruik.
Hoe dan ook, terwijl fiat-collateralized stablecoins veruit de meest wijdverspreide zijn, winnen algoritmische stablecoins snel aan populariteit.
Nieuwe sets van algoritmische stablecoins maken gebruik van innovatieve ontwerpmechanismen en bieden extra voordelen naast eenvoudige dollars op de blockchain. De volgende discussie onderzoekt wat algoritmische stablecoins zijn en hoe ze werken.
Indice dei contenuti:
Hoe werken algoritmische stablecoins?
Algoritmische stablecoins zijn digitale valuta’s die zijn ontworpen om prijsstabiliteit te bereiken. Ze gebruiken algoritmen om het gedrag van marktdeelnemers te stimuleren en het circulerende aanbod te manipuleren, zodat een bepaalde muntprijs zich – in theorie – rond de koppeling zou moeten stabiliseren.
Algoritmische stablecoins zijn de belichaming van echte decentralisatie, zonder regelgevende instanties om procedures te onderhouden of te overzien. De code is verantwoordelijk voor zowel vraag als aanbod, samen met de richtprijs. In theorie zijn algoritmische stablecoins in staat om prijsstabiliteit te bereiken bij gebrek aan tastbare garanties, waardoor de mogelijkheid van fouten voor het einde van de gebruiker wordt geëlimineerd. Deze fundamentele principes bieden een schaalbare oplossing die op dit moment door geen enkele andere set op de markt wordt aangeboden.
Algoritmische stablecoins vallen in 3 hoofdcategorieën.
Destacoin base
Algoritmische stablecoins manipuleren de basisfeed om de peg te behouden. In feite verbrandt (verwijdert) het protocol het aanbod en muntt (voegt) het aanbod uit de circulatie in verhouding tot de afwijking van de munt van de $ 1-koppeling.
Als de stablecoin groter is dan $1, slaat het protocol munten. Advertally, als de prijs van de stablecoin minder dan $ 1 is, verbrandt het protocol munten. Amplough zorgt dit proces ervoor dat de werkelijke waarde van hoeveel geld je hebt niet verandert; in plaats daarvan verandert het protocol alleen wat elke valuta individueel waard is, waardoor het circulerende aanbod toe- of afneemt op basis van specifieke schommelingen in vraag en aanbod.
De uitbreiding en inkrimping van het aanbod van circulerende tokens wordt een rebasemechanisme genoemd.
Ampleforth (AMPL)
Ampleforth (AMPL) is een voorbeeld van een algoritmische rebase stablecoin, met een rebase die elke 24 uur wordt geprogrammeerd en een richtprijs van $1. Als de prijs van AMPL onder de $1 daalt, worden de huidige leveringscontracten tijdens het repatriëren verhoogd, waardoor de waarde van elk token toeneemt. A contrario, als de prijs van AMPL hoger is dan $ 1, breidt het circulerende aanbod zich uit tijdens de rebase, waardoor de waarde van elk AMPL-token afneemt.
Van het oogpunt van een gebruiker zal het aantal tokens in elke wallet dienovereenkomstig afnemen of toenemen. De totale waarde van elke portefeuille verandert echter niet, dankzij het rebasingmechanisme. Andere rebase tokens zijn RMPL, YAM en BASED.
Seigniorage Stablecoins
Le Seigniorage Stablecoinsten om een of twee extra tokens te gebruiken om de volatiliteit van de stablecoin op te vangen. Door dit proces wordt de ene munt geslagen of verbrand om de vallei van de andere te beheersen.
Neem een drie-token systeem bestaande uit een stablecoin, een aandeel en een bond token. Wanneer de stablecoin boven het peg-doel ligt, zal het protocol stabielere munten slaan en deze distribueren naar equity-tokenhouders, die ze vervolgens kunnen verkopen, waardoor het aanbod toeneemt en de prijs daalt.
Aan de andere kant, wanneer de prijs van de stablecoin onder het doel ligt, zal het protocol obligatietokens verkopen met een korting op de stablecoin, waardoor het aanbod van de stablecoin wordt verminderd en de prijs wordt verhoogd. Gebruikers die de obligaties met korting hebben gekocht, verdienen vervolgens geld als de stablecoin in waarde stijgt.
In theorie kunnen op seigniorage gebaseerde stablecoins werken; hoe dan ook, in werkelijkheid lijden dit soort stablecoins aan bankruns, omdat obligatieprikkels over het algemeen niet sterk genoeg zijn om gebruikers te verleiden om in te grijpen tijdens een prijsspiraal, vooral zonder een onderpand backstop.
De Aarde Maan/UST relatie
De Luna en UST cryptocurrencies van Het Terra Lab waren een voorbeeld van seigniorage stablecoins. In tegenstelling tot door fiat gesteunde stablecoins zoals USDC en BUSD, wordt FSO niet ondersteund door echte activa. In plaats daarvan wordt de waarde van UST ondersteund door een twin-token genaamd LUNA en vertrouwt op algoritmen om de koppeling van $ 1 te behouden.
Wanneer de prijs van FSO te hoog stijgt, munten de algoritmes meer LUNA om de prijs te verlagen – of het tegenovergestelde als de prijs te laag daalt. LUNA is ontworpen om te dienen als een soort schokdemper voor de prijs van FSO. Als dit prijsstabilisatiemechanisme werkt, kunnen gebruikers 1 FSO inwisselen voor $ 1 LUNA, zelfs als UST minder dan $ 1 waard is.
Ondanks het dynamische karakter van het protocol is het ecosysteem van de aarde onlangs ingestort. Voor de ineenstorting werd meer dan $ 2 miljard aan FSO niet betaald (uit het Anchor-protocol gehaald), en honderden miljoenen hiervan werden onmiddellijk verkocht, waardoor de prijs van FSO uiteindelijk naar 91 cent werd geduwd.
In theorie had het twin token van UST LUNA de daling van de vraag naar FSO moeten kunnen compenseren; hoe dan ook, bearish sentiment in de bredere cryptocurrency-markt heeft geleid tot de ineenstorting van de prijs van LUNA, net als veel andere altcoins, in de afgelopen weken.
Deze situatie veroorzaakte een enorm probleem omdat het betekende dat de hoeveelheid LUNA die moest worden verkocht in ruil voor FSO dramatisch toenam. Met DEPEgged UST en een toenemende hoeveelheid LUNA gedumpt op de open markt, vrees dat er niet genoeg fondsen in het Terra-project zouden zijn om de waarde van de vergrote FSO goed te ondersteunen. Dit verhoogde de verkoopdruk op LUNA verder en leidde tot de ineenstorting van FSO: de waarde van de LUNA-token daalde met 99,99% en de waarde van FSO stortte in tot ongeveer $ 0,03. Klik hier voor meer uitleg over de FSO-situatie.
Stable fractional algorithms
Fractionaire stablecoins verwijzen naar stablecoins die gedeeltelijk onderpand worden gedekt en gedeeltelijk algoritmisch gestabiliseerd. Deze stablecoins hebben een collateralisatieratio van minder dan of gelijk aan 100%, wat betekent dat de stablecoin kan worden ondersteund door minder echte dollars of cryptocurrency – een fractie van hen – dan de veronderstelde totale waarde.
Dit ontwerp verbetert de kapitaalefficiëntie omdat er minder dollars nodig zijn om inactief te blijven als onderpand. Met andere woorden, fractionele stablecoins hebben een hogere circulerende waarde dan onderpand. Simile to other types of algorithmic stablecoins, fractional stablecoins use algorithmic mechanisms to prevent bank runs through game theory and economic incentives.
Als de stablecoin overgecollateraliseerd is, verbranden algoritmische systemen de beschikbare stablecoins om het totale aanbod te verminderen, waardoor de prijs naar $ 1 wordt geduwd. Als de prijs boven de $1 stijgt, produceert het algoritmische systeem nieuwe stablecoins totdat de prijs terugkeert naar $1.
Purpose algoritmische stabiele munten zoals rebase stablecoins ervaren vaak extreme perioden van volatiliteit die in tegenspraak zijn met het enige doel van het zijn van een stablecoin. Een fractionele stablecoin probeert dit probleem op te lossen door de druk op algoritmes te verminderen om de koppeling te ondersteunen.
Frax Coin
Frax is een stablecoin-protocol dat wordt ondersteund door zowel wiskundige algoritmen als activagaranties. Het project heeft als doel zijn token te laten werken als betrouwbaar, schaalbaar en stabiel on-chain geld. Het cryptografische frax-protocol maakt gebruik van twee verschillende activaklassen: de Frax stablecoin (FRAX) (ontworpen om een anker op $ 1 USD te behouden) en het Frax Shares (FXS) hulpprogramma en governance-token (dat wordt gebruikt om de verschillende functies van het platform te ondersteunen).
Het frax minting- en aflossingsmechanisme is van cruciaal belang om de FRAX-tokenkoppeling stabiel te houden bij de USDC. In wezen kan FRAX worden bedacht door elke gebruiker die niet alleen collateral tokens (momenteel USDC) maar ook governance tokens (FXS) levert. Het procentuele aandeel van elk token wordt gegeven door de Frax-onderpandratio die verandert afhankelijk van vraag en aanbod. Een onderpandratio van 50% betekent bijvoorbeeld dat één DOLLAR FRAX kan worden geslagen door $ 0,50 USDC en $ 0,50 FXS te verstrekken. Dit mechanisme werkt omgekeerd wanneer een gebruiker ervoor kiest om zijn Frax in te wisselen voor de USDC en FXS die aanvankelijk zijn verstrekt.
Wanneer nieuwe FRAX stablecoins worden geslagen, wordt FXS proportioneel verbrand met het niet-gegarandeerde bedrag. Gebruik de collateralisatieratio van het vorige voorbeeld van 50%, voor elk geslagen FRAX-token wordt $ 0,50 fxs verbrand. Dit betekent dat door meer FRAX te slaan, de circulerende hoeveelheid FXS wordt verminderd.
Hoe dan ook, met een verhoogd gebruik en acceptatie, worden meer FRAX-tokens geslagen dan ingewisseld, wat resulteert in een aanzienlijke toename van FXS verbrand. Als het circulerende aanbod van FRAX voldoende toeneemt, zal de discrepantie tussen vraag en aanbod voor FXS zeker fungeren als een schokdemper voor de prijsstabiliteit van FRAX.
Waarom zijn algoritmische stablecoins riskant?
Een van de belangrijkste factoren in een verklaring van algoritmische stablecoins zijn de risico’s die eraan verbonden zijn. Hier zijn enkele van de opmerkelijke risico’s die u kunt vinden met algoritmische stablecoins:
- Algoritmische stablecoins zijn onderhevig aan het risico van devaluatie en speculatieve aanvallen wanneer ze onderpand staan.
- De crash in de waarde van één munt in het ene algoritmische paar kan een domino-effect hebben op het andere. Wat gebeurde er in de LUNA/UST-catastrofe, waarbij de liquidatie van de inheemse digitale activa van de aarde veel sneller was dan de algoritmische stabilisator een effect had kunnen hebben.
Is algoritmische stablecoins legitiem?
Het idee van algoritmische stablecoins lijkt zeker een verdienste te hebben in termen van het waarborgen van decentralisatie zonder regelgevende instanties. Het gebrek aan vereisten voor materiële activa vermindert de kans op menselijke fouten en verbetert ook de efficiëntie en schaalbaarheid van kapitaal.
Ondanks dit kunnen veel complexe factoren te gemakkelijk de waarde van een algoritmische stablecoin beïnvloeden en aanzienlijke financiële verliezen veroorzaken. Hoe dan ook, als er nieuwe voorbeelden van door algoritmes ondersteunde stablecoins opduiken, is het belangrijk om uw onderzoek te doen en te begrijpen waar u uw geld in investeert.
