Levering versus betaling (DVP) is een afwikkelingsmethode voor de effectenindustrie die ervoor zorgt dat effectenoverdracht pas plaatsvindt nadat de betaling is gedaan. DVP bepaalt dat de contante betaling van de koper voor effecten vóór of gelijktijdig met de levering van het effect moet worden gedaan.
Levering tegen betaling is het afrekeningsproces vanuit het oogpunt van de koper; vanuit het oogpunt van de verkoper wordt dit afrekeningssysteem ontvangst tegen betaling (RVP) genoemd.
DVP/RVP-vereisten ontstonden na het verbod voor instellingen om geld te betalen voor effecten voordat effecten in verhandelbare vorm werden aangehouden. DVP wordt ook wel delivery against payment (DAP), delivery against cash (DAC) en onder rembours genoemd.
KEY POINTS
- Levering versus betaling is een afwikkelingsproces waarbij de betaling vóór of gelijktijdig met de levering van effecten moet worden gedaan.
- Het proces heeft tot doel het risico te verminderen dat effecten zonder betaling kunnen worden geleverd of dat betalingen kunnen worden gedaan zonder levering van de effecten.
- Het delivery-versus-payment-systeem werd een wijdverbreide praktijk in de sector in de nasleep van de marktcrash van oktober 1987.
Bewijs levering tegen betaling (DVP)
Het leveringssysteem tegen betaling garandeert dat de levering alleen zal plaatsvinden in geval van betaling. Het systeem fungeert als een koppeling tussen een geldovermakingssysteem en een effectenoverdrachtsysteem. Vanuit operationeel oogpunt is DVP een verkoopbare effectentransactie (in ruil voor contante betaling) die aan een afwikkelagent kan worden geïnstrueerd met behulp van het SWIFT-berichttype MT 543 ( in de ISO15022-norm).
Het gebruik van dit soort standaardberichten is bedoeld om het risico bij de afwikkeling van een financiële transactie te verminderen en automatische verwerking mogelijk te maken. Idealiter worden de titel van een actief en de betaling tegelijkertijd uitgewisseld. Dit kan in veel gevallen mogelijk zijn, bijvoorbeeld in een centraal depositosysteem zoals de United States Depository Trust Corporation.
Hoe levering en betaling werken
Een belangrijke bron van kredietrisico bij effectenafwikkeling is het belangrijkste risico dat aan de afwikkelingsdatum is verbonden. Het idee achter het RVP/DVP-systeem is dat een deel van dat risico kan worden weggenomen als de afwikkelingsprocedure vereist dat levering alleen plaatsvindt als betaling plaatsvindt (met andere woorden, dat effecten niet worden geleverd voordat de betaling voor effecten wordt uitgewisseld). Het systeem helpt ervoor te zorgen dat dat betalingen gepaard gaan met leveringen, waardoor het belangrijkste risico wordt verminderd, de mogelijkheid wordt beperkt dat leveringen of betalingen worden ingehouden in tijden van stress op de financiële markten en het liquiditeitsrisico wordt verminderd.
Volgens de wet zijn instellingen verplicht om activa van gelijke waarde te eisen in ruil voor de levering van effecten. De levering van effecten wordt meestal gedaan aan de bank van de verwervende klant, terwijl de betaling tegelijkertijd wordt gedaan door bankoverschrijving, cheque of direct krediet op een rekening.
Levering tegen betaling (DVP) is een afwikkelingsmethode die vereist dat effecten pas aan een bepaalde ontvanger worden geleverd nadat de betaling is gedaan.
Speciale overwegingen
Na de wereldwijde daling van de aandelenkoersen in oktober 1987 hebben de centrale banken van de Groep van Tien gewerkt aan de versterking van de afwikkelingsprocedures en het elimineren van het risico dat een levering van effecten zonder betaling kon worden verricht of dat een betaling zonder levering kon worden gedaan (bekend als risicokapitaal). De DVP-procedure vermindert of elimineert de blootstelling van tegenpartijen aan dit hoofdrisico.
