Een roversbaron is een van Amerika’s succesvolle industriëlen in de 19e eeuw, ook bekend als de Gouden Eeuw. Een roversbaron is een term die soms ook wordt toegeschreven aan een succesvolle zakenman wiens praktijken als onethisch of gewetenloos worden beschouwd.
Dit gedrag kan misbruik door werknemers of het milieu, manipulatie van de aandelenmarkt of opzettelijke beperking van de productie omvatten om hogere prijzen in rekening te brengen.
KEY POINTS
- Een roversbaron is een term die in de negentiende eeuw tijdens de Amerikaanse Gouden Eeuw vaak werd gebruikt om succesvolle industriëlen te beschrijven wiens zakelijke praktijken vaak als meedogenloos of onethisch werden beschouwd.
- Henry Ford, Andrew Carnegie, Cornelius Vanderbilt en John D.
Rockefeller zijn opgenomen in de lijst van zogenaamde roversbaronnen.
- De roofridders werden ervan beschuldigd monopolisten te zijn die winst maakten door opzettelijk de productie van goederen te beperken en zo de prijzen te verhogen.
- Aan de andere kant werden enkele van de beroemdste van deze tycoons later in hun leven beruchte filantropen en doneerden honderden miljoenen dollars aan een verscheidenheid aan goede doelen.
Begrijpelijke Rover Baronnen
Het vroegst bekende gebruik van de uitdrukking “roversbaron” beschreef feodale heren in het middeleeuwse Europa die reizigers, vaak koopvaardijschepen langs de Rijn, beroofden toen ze in de buurt passeerden.
De term verscheen in Amerikaanse kranten in 1859. Het moderne gebruik is afgeleid van Matthew Josephsons
The Robber Barons (1934).
Robberbaronnen werden tijdens hun leven alom veracht en beschouwd als roofzuchtige monopolisten. Latere biografieën en historische recensies van Amerikaanse dievenbaronnen uit de Gouden Eeuw werpen echter een ingewikkelder en gunstiger licht.
Robber baronnen en monopolies
Een van de belangrijkste klachten tegen de kapitalisten van de negentiende eeuw was dat ze monopolisten waren.
Angst voor roofridders en hun monopoliepraktijken vergrootte de publieke steun voor de Sherman Antitrust Act van 1890.
Economische theorie stelt dat een monopolist hogere winsten behaalt door de productie te beperken en de prijzen te verhogen. Dit gebeurt pas nadat de monopolist concurrerende bedrijven in de sector wettelijk heeft uitgesloten of beperkt.Er is echter geen historisch bewijs dat natuurlijke monopolies werden gevormd vóór de Sherman Antitrust Act.
Veel zogenaamde rovers – James J.
Hill, Henry Ford, Andrew Carnegie, Cornelius Vanderbilt en John D. Rockefeller – werden rijke ondernemers door productinnovatie en bedrijfsefficiëntie. Van de geleverde goederen en diensten groeide het aanbod en daalden de prijzen snel, waardoor de levensstandaard van Amerikanen sterk toenam. Dit is het tegenovergestelde van monopolistisch gedrag.
Andrew Carnegie doneerde tijdens zijn leven meer dan $ 350 miljoen aan goede doelen, waaronder meer dan $ 56 miljoen om wereldwijd 2.509 openbare bibliotheken te bouwen.
Critique van Robber Barons
Gemeenschappelijke kritiek op vroege roversbaronnen waren slechte werkomstandigheden voor werknemers, egoïsme en hebzucht. Sommige roofridders, waaronder Robert Fulton, Edward K. Collins en Leland Stanford, verdienden hun rijkdom door politiek ondernemerschap.
Veel rijke spoorwegmagnaten in de jaren 1800 kregen bevoorrechte toegang en financiering van de overheid door uitgebreid gebruik van lobbyisten. Ze ontvingen speciale monopolielicenties, subsidies per mijl, enorme landsubsidies en leningen met lage rente.
Speciale overwegingen
Hoewel de arbeidsomstandigheden in het negentiende-eeuwse Amerika vaak moeilijk waren, hadden sommige arbeiders misschien beter gewerkt voor een roversbaron. Rockefeller en Ford betaalden bijvoorbeeld bovengemiddelde lonen, waaronder bonussen voor innovatie of uitzonderlijke productie. Managers ontvingen vaak lange vakanties tegen volledig loon.
Sommige tycoons behoren tot de beruchtste filantropen aller tijden. Rockefeller doneerde minstens 6-10% van elk salaris dat hij ooit verdiende; Dit liep later op tot 50%. Hij heeft meer dan $ 550 miljoen gedoneerd aan goede doelen en biomedisch onderzoek, openbare sanitaire voorzieningen, medische training en educatieve kansen voor kansarme minderheden ondersteund.
Railroad-magnaat James J. Hill adverteerde en gaf gratis voorlichting over gewasdiversificatie, samen met gratis graan, vee en hout voor lokale gemeenschappen. Het zou immigranten tegen gereduceerde tarieven vervoeren als ze beloofden te boeren in de buurt van de spoorwegen.
