Mesokurtic is een statistische term die wordt gebruikt om het abnormale kenmerk van een kansverdeling te beschrijven waarin extreme gebeurtenissen (of zeldzame gegevens) dicht bij nul zijn. Een mesocurtische verdeling heeft een extreem waardekarakter vergelijkbaar met een normale verdeling. Curtosis is een maat voor de staarten, of extreme waarden, van een kansverdeling.
Bij grote kurtosis komen af en toe extreme waarden voor (bijvoorbeeld waarden die vijf of meer standaardafwijkingen van het gemiddelde zijn).
KEY POINTS
- Mesokurtic is een statistische term die wordt gebruikt om het abnormale kenmerk van een kansverdeling dicht bij nul te beschrijven.
- Mesocurtische verdelingen zijn vergelijkbaar met normale verdelingen, waarbij extreme of abnormale gebeurtenissen zeer onwaarschijnlijk zijn.
- Als het gaat om beleggen, vallen rendementen meestal in een leptokurtische verdeling, met “dikkere staarten” dan de normale curve.
Hoe mesocurische distributies werken
Distributies kunnen worden beschreven als mesokurtisch, platykurtisch of leptokurtisch. Mesocurtische verdelingen hebben een kurtosis van nul, wat betekent dat de kans op extreme, zeldzame of abnormale gegevens nul of dicht bij nul is. Het is bekend dat de mesocurische verdelingen overeenkomen met die van de normale verdeling , of normale curve, ook bekend als de klokcurve. Een leptokurtische verdeling daarentegen heeft dikkere staarten. Dit betekent dat de kans op extreme gebeurtenissen groter is dan die geïmpliceerd in de normale curve.
Ondertussen hebben platykurtische distributies daarentegen duidelijkere staarten en is de kans op extreme gebeurtenissen lager dan geïmpliceerd door de normale curve. In de financiële wereld wordt de kans op een negatieve extreme gebeurtenis ‘staartrisico’ genoemd.
Riskmanagers moeten zich ook zorgen maken over kansverdelingen met ” lange wachtrijen “. Bij een long-tailed deployment is de kans op een extreem extreme gebeurtenis niet verwaarloosbaar.
Kurtosis is een belangrijk concept in finance omdat het van invloed is op risicomanagement.
Aangenomen wordt dat beleggingsrendementen normaal worden verdeeld, d.w.z. verdeeld in een normale belcurve. In werkelijkheid vallen de opbrengsten in een leptokurtische verdeling, met “dikkere staarten” dan de normale curve. Dit betekent dat de kans op grote verliezen of grote winsten groter is dan zou worden verwacht als de rendementen overeenkomen met een normale curve. Over het algemeen hebben risicomijdende beleggers de neiging om de voorkeur te geven aan activa en markten met platykurtische uitkeringen, omdat die activa minder snel extreme resultaten zullen opleveren.
