Het gecorrigeerde gemiddelde treedt op wanneer statistische gemiddelden moeten worden gecorrigeerd om te compenseren voor gegevensonevenwichtigheden en grote variaties. Uitschieters in datasets worden vaak verwijderd om het juiste gemiddelde te bepalen, omdat ze een grote impact kunnen hebben op berekende gemiddelden van kleine populaties.
Een gecorrigeerd gemiddelde kan worden bepaald door deze afwijkende cijfers te verwijderen door middel van regressieanalyse. Gereguleerde gemiddelden worden ook wel kleinste kwadratengemiddelden genoemd.
Bevrediging van de juiste middelen
Gecorrigeerde gemiddelden worden meestal gebruikt in de financiële sector wanneer er abnormale gegevenspunten zijn die te veel invloed hebben op de trendlijn voor een dataset.Een analist kan ervoor kiezen om uitschieters volledig te verwijderen, maar meestal gebeurt dit alleen in gevallen waarin de redenen achter de uitschieters bekend zijn of een ruwe voorspelling van een trend geschikt is.
Voor onderzoekers en beoefenaars die uitschieters willen verwijderen, zijn meerdere regressievergelijkingen de voorkeursmethode.
Regressieanalyse levert een nauwkeuriger resultaat en betrouwbaardere gegevens aan het einde van een studie. Naast regressieanalyse zijn er ook meer basale manieren om een gemiddelde aan te passen.
KEY POINTS
Het gecorrigeerde gemiddelde wordt gebruikt om
- statistische gemiddelden te corrigeren die duidelijke onevenwichtigheden bevatten als gevolg van uitschieters in de dataset. De voorkeursmethode voor het berekenen van een correct gemiddelde voor de meeste professionals die op statistieken vertrouwen, is het gebruik van meerdere regressies.
- Een eenvoudigere manier om een correct gemiddelde te berekenen, is door categorische variabelen toe te voegen die de gegevens nauwkeuriger scheiden, zoals geslacht.
Een manier om een gemiddelde aan te passen is door categorische variabelen toe te voegen die de gegevens nauwkeuriger scheiden. Stel je bijvoorbeeld een onderzoek voor naar alcoholgebruik in het accountantsberoep waaruit blijkt dat accountants tegenwoordig de helft minder drinken dan accountants 50 jaar geleden dronken. Hoewel dit misschien positief klinkt, Na een grondigere analyse bleek dat het onderzoek niet was gecorrigeerd voor geslacht. Als je rekening houdt met geslacht, blijkt dat mannelijke accountants iets minder drinken dan accountants 50 jaar geleden, maar het grootste deel van de verandering is de groei van het totale aantal vrouwelijke accountants. Gemiddeld, Uit het onderzoek blijkt dat vrouwelijke accountants ongeveer evenveel drinken als hun vrouwelijke collega’s 50 jaar geleden.
Zelfs accountants drinken veel minder dan mannelijke accountants vandaag en 50 jaar geleden.
De aanvullende variabelen vertellen in dit geval een nauwkeuriger verhaal over de gegevens en kunnen worden gecombineerd tot een algemeen gemiddelde door een waarde voor geslacht toe te voegen die het aandeel mannen en vrouwen in elke steekproefgroep weerspiegelt. Dit zou een meer bescheiden daling van het drinken in het algemeen in het beroep laten zien. Verdere analyse van deze gegevens zou echter kunnen suggereren dat een geïntegreerd gemiddelde niet de beste manier is om te presenteren deze gegevens.
In dit voorbeeld zou het geslacht van de deelnemers als covariabel worden beschouwd, een soort variabele die de onderzoeker niet kan controleren, maar die de resultaten van een experiment beïnvloedt. Het gebruik van een aangepast gemiddelde is een manier om covarianten te compenseren: wat is het effect van activiteit of gedrag als er geen verschillen tussen de geslachten waren? Dezelfde soorten aanpassingen worden gemaakt voor andere demografische gegevens zoals leeftijd, etniciteit, sociaaleconomische status, enz.
Kort gemiddeld voorbeeld
In 2009 verduidelijkte de Financial Accounting Standards Board (FASB) de mark-to-market-regel om de druk te verlichten en de balansen van grote banken onmiddellijk te verbeteren. Als een analist de balanssterktetrends in 2010 in het afgelopen decennium zou onderzoeken met behulp van door banken gepubliceerde maatstaven, zou het gemiddelde gemiddelde problematisch en onnauwkeurig zijn omdat het een wijziging van de regel van 2009 zou omvatten.
Een manier om dit probleem op te lossen is het creëren van een variatiecoëfficiënt voor de gemiddelde verschillen tussen balansgegevens en marktwaarden op dat moment, voor een subset van activa die gewoonlijk bij grote banken worden aangehouden. In de praktijk bleven analisten in de banksector echter strikte mark-to-market-waarden berekenen nadat de regel was verduidelijkt, De eenvoudigste oplossing zou dus zijn om dergelijke datasets te gebruiken. Wat nog belangrijker is, banken hebben altijd een behoorlijke mate van discretie gehad onder mark-to-market-regels, dus balansgegevens voor activa die worden aangehouden, moeten altijd met scepsis worden bekeken en waar mogelijk onafhankelijk worden geverifieerd.
