Een beleggingsfonds is een professioneel beheerd bedrijf dat geld van veel beleggers verzamelt en belegt in effecten zoals aandelen, obligaties en kortlopende schuld-, aandelen- of obligatiefondsen en geldmarktfondsen.
Beleggingsfondsen zijn een goede investering voor beleggers die hun portefeuille willen diversifiëren.
In plaats van alles op één bedrijf of sector in te zetten, belegt een beleggingsfonds in verschillende aandelen om te proberen het portefeuillerisico te minimaliseren.
De term wordt meestal gebruikt in de VS, Canada en India, terwijl vergelijkbare structuren over de hele wereld de SICAV in Europa en de open-end beleggingsonderneming in het VK omvatten.
Wat is dividendbelasting?
Dividenden worden uitsluitend betaald uit de winst die beleggingsfondsen maken uit beleggingsactiviteiten die verband houden met de portefeuille van de regeling en zijn ter beoordeling van de trustee.
Als de regeling verlies oplevert in een dalende markt, kunnen trustees besluiten af te zien van de aankondiging van dividenduitkeringen. Aangezien het dividend een winst of inkomen is, wordt het als belastbaar beschouwd en wordt de toepasselijke dividendbelasting dividenduitkeringsbelasting (DDT) genoemd. Eerdere dividenden waren aan de bron belastbaar, d.w.z. de regeling moest de DDT betalen voordat deze aan beleggers werd uitgekeerd. Dit verminderde uiteraard het bedrag van de dividenduitkering, maar het was belastingvrij in de handen van beleggers.
Met ingang van 01 april 2020 werd DDT afgeschaft en werden dividenden uit beleggingsfondsen belastbaar gemaakt in handen van beleggers. Nu zullen dividendinkomsten worden beschouwd als inkomsten uit andere bronnen, en beleggers zullen er belasting over moeten betalen op basis van hun individuele belastingschijven. Dus het voordeel of verlies als gevolg van dividendbelasting voor beleggingsfondsen in vergelijking met het vorige DDT-belastingregime zal afhangen van de belastingschijf van de belegger.
Voorheen ontvingen alle beleggers dividenduitkering nadat een uniform tarief van dividendbelasting uit de regeling was afgetrokken. DDT had een gelijke impact op alle investeerders omdat het het uitkeerbare overschot van de regeling verminderde door een uniform belastingtarief toe te passen, afhankelijk van het type regeling. Dat is nu niet meer het geval. Terwijl beleggers dividenden ontvangen in verhouding tot hun beleggingen, zal een belegger in een hogere belastingschijf uiteindelijk een hogere belasting betalen op ontvangen dividenden dan iemand in een lagere belastingschijf.
Het schrappen van DDT maakte het een gelijk speelveld voor groei- en dividendopties binnen een regeling. Beleggers zullen nu dus de voordelen van de keuze voor een dividendoptie moeten afwegen in termen van het effectieve belastingtarief (inclusief cess en premie) dat op hen van toepassing is en de behoefte aan dividendinkomsten.
