The Economist is een bekende en gerespecteerde publicatie met wortels die teruggaan tot 1845. Het weekblad is gevestigd in Londen en richt zich over het algemeen op economische en politieke kwesties over de hele wereld. Het magazine heeft meer dan een miljoen abonnees, waaronder print-only en digitale abonnementen.
Deze publicatie is eigendom van The Economist Group en wordt over het algemeen gerespecteerd en heeft kantoren in de Verenigde Staten en grote internationale steden in Europa, Azië en het Midden-Oosten. Lees verder voor meer informatie over The Economist en of een abonnement zinvol voor u is.
Indice dei contenuti:
Wat is The Economist ?
The Economist is een weekblad en online publicatie met grote kantoren in Londen, New York en San Francisco.
Het blad noemt zichzelf een “krant”. Het behandelt belangrijke economische en politieke gebeurtenissen over de hele wereld.
De publicatie is in particulier bezit, met een raad van toezicht die redactionele onafhankelijkheid garandeert. The Economist gelooft in vrijhandel, vrije markten en een over het algemeen pro-laissez-faire redactionele houding. De meeste artikelen volgen een centristische politieke visie. In lijn met de vrijemarkteconomie zijn de opvattingen over het algemeen voorstander van vrijhandel, globalisering, vrije immigratie en deregulering.
Hoewel het sterke economische en politieke redactionele posities heeft, zijn de meeste artikelen en inhoud onbevooroordeeld. Een deel hiervan kan worden bepaald door de traditie van het publiceren en niet publiceren van de ondertitels van de auteur. Alle artikelen zijn anoniem geschreven.
The Economist rekent onder zijn lezers wereldleiders in het bedrijfsleven, de politiek, het onderwijs en andere achtergronden.
Een divisie van het bedrijf, de Economist Intelligence Unit, produceert gegevens en analyses over consumenten, gezondheidszorg en openbaar beleid.
Dit staat los van het tijdschrift of de website van The Economist.
Storia dell’Economist
The Economist gaat terug tot 1843. Hij heeft in zijn 177 jaar een solide reputatie opgebouwd voor het behandelen van de invloed van wereldwijde kapitaalmarkten, bedrijven en politieke ontwikkelingen. Het tijdschrift heette aanvankelijk The Economist: A Political, Commercial, Agricultural, &Free-Trade Journal. James Wilson richtte de publicatie op. De oplage bereikte bijna 2.000 in het eerste jaar.
Het tijdschrift begon een periode van aanzienlijke groei in de jaren 30 toen het 10.000 wekelijkse lezers bereikte. En ongeveer de helft daarvan was internationaal. Het bereikte 50.000 lezers in de jaren 50 en 100.000 in de jaren 70 en overschreed een miljoen wekelijkse exemplaren in 2005.
Een groep particuliere aandeelhouders is eigenaar van The Economist. Deze omvatten Exor en een lijst van onafhankelijke aandeelhouders, van wie sommigen deel uitmaken van het personeel van de publicatie.
Ongeveer 85% van de printlezers heeft een liquiditeit van meer dan $ 100.000. En iets meer dan de helft heeft contant geld van minstens $ 500.000. Als je het leest, ben je in het gezelschap van de elite.
Prejudices and controversies
Met sterke redactionele opvattingen over economie en politiek heeft The Economist zijn deel van de tegenstanders aangetrokken en enige controverse veroorzaakt in zijn lange geschiedenis. Maar hoewel redactionele overtuigingen sterk zijn, worden de meeste artikelen als feitelijk en neutraal beschouwd.
Veel experts en individuen vinden de standpunten in The Economist onaangenaam vanwege de pro-immigratie, globalisering en vrije markthouding.
Van tijd tot tijd censureren overheden The Economist. Singapore, India en anderen hebben het tijdschrift gestopt, zowel online als in print. In juni 2019 heeft Singapore bijvoorbeeld een wet aangenomen die ‘nepnieuws’ verbiedt. Deze wet vereist dat The Economist en andere websites de toegang blokkeren tot inhoud die het vertrouwen van het publiek in de overheid zou kunnen verminderen.
Indiase censors stempelen soms gedrukte exemplaren die verslag doen van Kasjmir. Andere keren grijpen ze het tijdschrift en stoppen ze met het verspreiden ervan. En ook andere landen beperken wat hun mensen kunnen lezen.
Wat te zoeken in The Economist
The Economist heeft verschillende terugkerende secties om op te letten bij het oppikken van een probleem of het online bekijken ervan. Secties omvatten:
- De wereld deze week: Het eerste deel deelt het belangrijkste nieuws over politiek en bedrijfsleven van de vorige week.
- Regio’s van de wereld: bevat secties voor de Verenigde Staten, Noord- en Zuid-Amerika, Groot-Brittannië, Europa, het Midden-Oosten en Afrika, Azië, China en andere. Het bevat belangrijk nieuws dat van invloed kan zijn op portefeuilles over de hele wereld.
- Financiën en economie: lees inzichten en analyses van de cijfers die de wereldeconomie doen draaien.
- Wetenschap en technologie: Deze sectie onderzoekt nieuw onderzoek en ontdekkingen die een grote invloed kunnen hebben op het leven van beleggers en iedereen.
En ook andere secties zijn regelmatig aanwezig. Deze lijst geeft een algemeen idee van de soorten inhoud waarop de publicatie betrekking heeft.
Wie moet zich abonneren?
Terwijl de typische lezer in de Verenigde Staten een zakenman of politiek leider met zes cijfers is, kan iedereen met geld, investeringen of een carrière in de economie iets nuttigs leren van The Economist.
The Economist biedt zeer betaalbare introductieabonnementen, maar het is op de lange termijn niet goedkoop. Een huidige lanceringsaanbieding geeft je toegang tot 12 weken voor $ 12. Een Print + Digital-abonnement kost over het algemeen $ 225 voor één jaar, $ 405 voor twee jaar of $ 549 voor drie jaar. Digitale abonnementen kosten $ 189 voor één jaar, $ 325 voor twee jaar of $ 445 voor drie jaar op het moment van schrijven.
Studenten ontvangen korting op het abonnementsgeld. En er zijn ook cadeau-abonnementen beschikbaar.
Als die kosten binnen uw budget vallen, kan een abonnement op The Economist een goede investering zijn in uw financiële kennis. En dit kan zijn vruchten afwerpen als het gaat om uw beleggingsportefeuille.
Final thoughts
Hoewel The Economist geen economische publicatie is, is het rijk aan waarde en informatie die nuttig kan zijn voor elke belegger. Je kunt af en toe een item online controleren, maar uiteindelijk moet je betalen voor extra items. Als je ze leuk genoeg vindt om vaak de betaalmuur te raken, ben je een perfecte kandidaat om je aan te melden.
