Regionaal alomvattend economisch partnerschap (RCEP)

Wat is het Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP)?

Het Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP) is een vrijhandelsovereenkomst (FTA) die ’s werelds grootste handelsblok zal creëren en een belangrijke prestatie voor China zal betekenen terwijl het de Verenigde Staten bestrijdt voor invloed en economische suprematie in de regio Azië-Stille Oceaan. De 15 landen in Azië en de Stille Oceaan die RCEP in 2020 zullen ondertekenen, zijn goed voor bijna een derde van het bruto binnenlands product van de wereld . 

KEY POINTS

• RCEP zal ’s werelds grootste handelsblok creëren, waarbij de leden in Azië-Pacific goed zijn voor bijna een derde van het wereldwijde bruto binnenlands product.
• China is het belangrijkste lid van de RCEP, die het de overhand zal geven bij het beïnvloeden van de handelsregels in Azië-Pacific.
• De TPP werd de veel minder invloedrijke CPTPP nadat president Donald Trump zich in 2017 terugtrok uit de deal.

Begrijpen RCEP

Gesteund door China werd RCEP bedacht als een manier om de handelsbetrekkingen tussen landen in Azië en de Stille Oceaan te versterken en de handel en economische groei in de regio te bevorderen. In eerste instantie zal het de 10 lidstaten van de Associatie van Zuidoost-Aziatische Naties (ASEAN) en vijf landen in Azië en de Stille Oceaan omvatten waarmee ASEAN bestaande vrijhandelsovereenkomsten heeft:

• Australië
• China
• Japan
• Nieuw-Zeeland
• Zuid-Korea

India was ook van plan om toe te treden tot de overeenkomst, maar trok zich in november 2019 terug. Hoewel niet zo uitgebreid als de Comprehensive and Progressive Agreement for the Trans-Pacific Partnership (CPTPP), zal RCEP de tarieven op een breed scala aan goederen en diensten verlagen of elimineren en regels stellen voor zaken als investeringen, concurrentie en intellectueel eigendom, inclusief digitaal auteursrecht. In tegenstelling tot het CPTPP bevat RCEP geen bepalingen over arbeids- en milieunormen. 

RCEP levert winst op voor China

Bezorgd dat China klaar was om handelsregels voor Azië in de 21e eeuw te schrijven, leidde de Amerikaanse president Barack Obama de oprichting van het rivaliserende Trans-Pacific Partnership (TPP), zelf een enorme en nog uitgebreidere handelsovereenkomst dan RCEP. De TPP omvatte oorspronkelijk 12 landen in de Azië-Pacific en Noord- en Zuid-Amerika, maar niet China.   De Amerikaanse president Donald Trump trok zich kort na zijn aantreden begin 2017 terug uit de TPP. De resterende leden van de TPP hebben de overeenkomst voortgezet en omgedoopt tot de Comprehensive and Progressive Agreement for the Trans-Pacific Partnership. Handelsministers van alle 11 resterende landen ondertekenden het en zeven ratificeerden het. Maar de terugtrekking van Trump verminderde zijn impact en amerikaanse invloed aanzienlijk, en de afronding van de RCEP-onderhandelingen gaf China een voorsprong bij het definiëren van de handelsvoorwaarden.   in Azië-Pacific.

RCEP en CPTPP Leden

Hoewel de twee handelsblokken zijn ontworpen met concurrerende belangen in het achterhoofd, zijn zeven landen in Azië en de Stille Oceaan partij bij beide:

• Australië
• Brunei
• Japan
• Maleisië
• Nieuw-Zeeland
• Singapore
• Vietnam

Wat is de toekomst voor RCEP?

Op basisakkoord werd bereikt, kwamen de 15 leden die zich nog steeds inzetten voor het RCEP in november 2019 overeen om de overeenkomst in 2020 te ondertekenen. De VS, die niet bewust van het RCEP zijn uitgesloten, zouden in theorie kunnen toetreden, zelfs als zij eerst een handelsovereenkomst met asean zouden sluiten.