Hoewel inflatie altijd deel heeft uitgemaakt van onze economie, bood 2022 een spoedcursus voor veel mensen die eerder de impact ervan hadden genegeerd. Dat komt omdat 2022 in de meeste economieën historische inflatieniveaus zag.
Afhankelijk van waar u zich in de wereld bevindt, had u gemakkelijk het jaarlijkse doel van uw centrale banken met 2-3% kunnen zien verdrievoudigen.
Deze jaarlijkse inflatie van 6-7% was een van de minst schadelijke gevallen.
Veel andere landen, waaronder het Verenigd Koninkrijk, hebben een acute inflatie met dubbele cijfers gezien, terwijl andere landen in hyperinflatie en de devaluatie van hun nationale valuta zijn gevallen.
De impact van inflatie heeft veel mensen op zoek laten gaan naar antwoorden over waar het vandaan kwam, hoe het zo slecht ging en hoe we het oplossen.
Hier zijn de drie dingen die de meeste mensen verkeerd doen over inflatie.
Indice dei contenuti:
Misvatting #1. De oorzaak van inflatie
De belangrijkste oorzaak van inflatie is de introductie van extra valuta in omloop. Als een centrale bank de geldhoeveelheid verhoogt door nieuwe valuta uit te geven, zal het huidige aanbod worden gedevalueerd. Zeg, als je $ 100 hebt met de totale geldhoeveelheid van $ 1000. Als de uitgever het bod verdubbelt tot $ 2000, kunt u de helft van het spul kopen met uw $ 100.
We zien drie hoofdtypen inflatie die vaak worden aangezien voor de oorzaak in plaats van het gevolg van de toename van de geldhoeveelheid. Ze zijn uiteindelijk allemaal een weerspiegeling van de toename van de geldhoeveelheid. De soorten inflatie die we herkennen zijn:
- Vraaggestuurde inflatie
- Kostengedreven inflatie
- Ingebouwde inflatie
Vraaggestuurde inflatie
Vraaggestuurde inflatie is waar de meeste mensen aan denken als ze aan inflatie denken. Het is wanneer er een toename is van de vraag naar goederen en diensten.
Dit drijft de prijs op omdat meerdere bronnen hetzelfde aanbod najagen.
Een goed voorbeeld is de staat van de reisbranche na de covid-lockdowns. De vraag naar reizen is omhooggeschoten zonder dat de industrie de kans heeft gehad om zijn aanbod op te bouwen. Als gevolg hiervan was er meer vraag dan aanbod, dus reisbureaus verhoogden hun prijzen om de vraag te verminderen.
Kostengedreven inflatie
Kostengedreven inflatie is vaak gecorreleerd met de aantrekkingskracht van de vraag. Het treedt op wanneer de grondstofkosten stijgen voor bedrijven en bedrijven hun prijzen verhogen, ongeacht de vraag.
Een goed voorbeeld is wanneer de prijs van producten stijgt; Restaurants zullen de prijzen van hun menu’s verhogen om aan te passen, ongeacht of ze meer klanten hebben.
Ingebouwde inflatie
Ingebedde inflatie is meestal een reactie op de vorige twee. Werknemers kunnen om een verhoging vragen om de stijgende kosten te helpen dekken door vraaggestuurde inflatie en kostengedreven inflatie.
Werkgevers staan daarom voor de keuze om de lonen te verhogen om concurrerend te blijven of een tekort aan arbeidskrachten te hebben. Werkgevers zullen de verhogingen dan doorberekenen aan klanten door hun prijzen te verhogen.
Misvatting #2. Inflatie is nutteloos
Momenteel is de Amerikaanse dollar de sterkste valuta ter wereld en wordt gebruikt als een wereldreserve om elke andere valuta te benoemen. De Amerikaanse dollar die we vandaag kennen, werd gecreëerd onder de Federal Reserve Act van 1913. Op dit moment opereerde de Amerikaanse dollar onder een gouden standaard waarin de waarde van de dollar was gekoppeld aan de waarde van de goudreserves die door de Verenigde Staten werden aangehouden.
Pas na de Tweede Wereldoorlog accepteerden andere landen de Amerikaanse dollar als een wereldwijde standaard. Dit zou gebeuren in 1944 tijdens de Bretton Woods-overeenkomst, toen 44 landen overeenkwamen om hun valuta’s aan de USD te koppelen in plaats van aan goud.
De overeenkomst behield de bevoegdheid van centrale banken om een wisselkoers met de dollar aan te houden. In ruil daarvoor zouden de Verenigde Staten landen toestaan om dollars in goud in te wisselen. Omdat de USD werd ondersteund door goud, waren de wereldvaluta’s indirect gekoppeld aan de waarde van goud op $ 35 / ounce.
In 1971 beëindigde president Nixon de convertibiliteit van dollars in goud uit het buitenland, waardoor het Bretton Woods-akkoord werd beëindigd.
De dollar bleef de wereldwijde reservevaluta, maar een sterke troef ondersteunde deze niet langer.
Hierdoor kon de Amerikaanse overheid de uitgegeven geldhoeveelheid rechtstreeks controleren. De Verenigde Staten begonnen de geldhoeveelheid te vergroten om nieuwe projecten te betalen, wat onvermijdelijk leidde tot grote inflatie. In feite markeerde dit het begin van de moderne monetaire theorie.
De Amerikaanse centrale bank streeft naar een jaarlijkse inflatie van 2-3% om mensen aan te moedigen nu uit te geven in plaats van te sparen voor later. Wanneer de VS echter in korte tijd te veel valuta uitgeven, zien we een sterke stijging van de inflatie, zoals we in 2022 zagen.
Misvatting #3. Inflatie is voorspelbaar
Er zijn een paar oplossingen om periodes van stijgende inflatie op te lossen of op zijn minst te doorstaan. De eerste manier is om activa te vinden die rijkdom op lange termijn behouden.
Traditioneel wordt dit bereikt door middel van goud, aandelen en onroerend goed. Naarmate de inflatie stijgt, stijgt ook de waarde van deze activa.
Dit is een uitstekende optie als je het financieel kunt doen. Dit is echter slechts een optie voor sommige mensen en zal uiteindelijk leiden tot hogere niveaus van ongelijkheid. De rijken worden rijker, terwijl de midden- en lagere klassen hun rijkdom zien uitgehold en proberen de inflatie bij te houden.
Het is mogelijk om een deflatoire omgeving te creëren die de inflatie verlaagt door de geldhoeveelheid te verminderen. Dit gebeurt door de rente van de centrale bank te verhogen.
Stijgende rentetarieven van centrale banken zullen direct leiden tot minder leningen.
Bedrijven kunnen besluiten om niet verder te investeren in hun bedrijf als er hoge kosten zijn om een lening te nemen. Evenzo kunnen mensen met variabele tarieven op hypotheken en leningen gedwongen worden om hun activa te verkopen als deze rentetarieven te hoog oplopen.
Deze methode kan mogelijk leiden tot een recessie als de rente te snel of te steil stijgt. Het kan ook leiden tot periodes van bezuinigingen, omdat regeringen gedwongen worden minder uit te geven.
Conclusie
Bitcoin kan een alternatief bieden. Niet als een hedge tegen inflatie, maar als een manier om het te verwijderen. Bitcoin heeft een absolute schaarste van 21 miljoen bitcoins. Dit betekent in feite dat het het moeilijkste geld op de planeet is.
Een terugkeer naar een gouden standaard als alternatief voor overheden. Eentje waarin ze alleen kunnen uitgeven wat er tegen is opgelopen of geleend met het risico het te verliezen. Dit zou effectief de dreiging wegnemen dat de geldprinter een hogere inflatie zou produceren.
