Het metaversum gaat niet alleen over het creëren van realistische virtuele ervaringen, maar ook over het mogelijk maken van hyperrealistische ervaringen. Dit is het proces van het creëren van gepersonaliseerde inhoud op basis van gegevens, of de dingen die mensen doen en zeggen en wat het over hen onthult.
In zekere zin is het hyperrealistische niet alleen een doelwit, maar potentieel een noodzakelijke eindtoestand van het metaversum. Het uitschalen van immersieve digitale ervaringen naar miljarden mensen zal alleen mogelijk zijn wanneer contentcreatie wordt geautomatiseerd met kunstmatige intelligentie (AI). Hyperialiteit treedt op wanneer we omgaan met fotorealistische digitale inhoud die er precies zo uitziet als het echte leven – het is zo boeiend dat het onderscheid tussen “echt” en “digitaal” minder belangrijk is dan de ervaring zelf.
Op deze manier is hyperrealiteit een verlengstuk van de werkelijkheid en niet alleen een “digitale versie” met een lage resolutie.
De manieren waarop ai biometrische gezichts- en stemgegevens kan gebruiken – en onze voorkeuren die in die gegevens worden onthuld – zullen niet alleen onze favoriete fysieke omgevingen online recreëren, maar ze ook transformeren. In dit scenario is het in wezen dat we tools bouwen die helpen de controle over onze digitale levens en ervaringen terug te krijgen.
Het metaverse belooft dat alles, van zakelijke bijeenkomsten tot interviews met ouderleraren, zal plaatsvinden in fotorealistische virtuele werelden die er precies zo uitzien als onze huizen, scholen en kantoren. We zullen met elkaar communiceren als fotorealistische avatars incarneren. Er zullen ook spelwerelden en denkbeeldige universums zijn: we kunnen iedereen zijn of wat we maar willen.
Als dit hyperrealistische metaversum ontstaat en terwijl onze avatars perfect opgaan in wie we in het echte leven zijn, is het noodzakelijk om de controle te behouden.
We moeten onze identiteit beschermen en beschikken over de zeer persoonlijke biometrische gegevens die door AI-modellen worden gebruikt om onze realistische avatars te bouwen en te animeren.
In feite voegt web 3 een gebruikersgerichte eigenschapslaag toe aan het bestaande “read/write” internet. Niet-fungibele tokens (NFT’s) zullen een sleutelrol spelen bij het mogelijk maken van meer realistische vormen van contentparticipatie en het leiden tot het creëren van nieuwe digitale economieën. Kortom, internet Web 3 wordt “read/write/own”. NFT- en blockchain-technologieën zijn essentiële elementen van de technologiestack waarmee normale mensen hun eigen hyperrealistische synthetische avatars in het metaversum kunnen maken en bezitten.
In de toekomst heeft elke persoon een NFT in zijn portemonnee die verbinding maakt met zijn gevoelige biometrische gegevens die offline zijn opgeslagen. Dit NFT zal de basis vormen voor onze persistente virtuele identiteiten. We zullen toegang krijgen tot ervaringen zoals “3D Immersive Zoom” en “Hyperreal FIFA 2025” met behulp van onze portemonnees, net zoals we vandaag “Log in met Google” gebruiken.
Hoe dan ook, dit is een radicale afwijking van de relatie die mensen hebben met hun gegevens in Web 2 paradigma’s. Blockchain stelt gebruikers in staat om hun identiteit in de echte wereld te verifiëren, de toegang tot hun biometrische gegevens te beheren en toestemming te geven voor hoe deze worden weergegeven in hyperrealistische inhoud.
Dit stelt ons ook in staat om direct deel te nemen aan een nieuwe golf van virtuele economieën. We kunnen bijvoorbeeld onze deelname aan virtuele evenementen volgen en worden gecompenseerd voor zowel de gegevens die we online maken als voor een deel van alle advertentie-inkomsten of merkactivaties die we mogelijk maken door deel te nemen aan een metaverse ervaring.
We zullen ook in staat zijn om onze persoonlijke datasets bij te dragen om meer representatieve en realistische virtuele werelden te bouwen. Wanneer we deel gaan uitmaken van een contentervaring, is het redelijk dat we het financiële voordeel ervan delen. Dit is de kracht van Web 3.
De nieuwe eigenschap data
Vandaan de geboorte van het internet zijn we op twee manieren de controle over onze gegevens kwijtgeraakt: geleidelijk, dan plotseling. Lange tijd waren de enige mensen die hun zorgen uitten over het eigendom van gegevens activisten die met afgrijzen toekeken hoe bedrijven tolhuisjes bouwden op de informatiesnelweg en waarde begonnen te halen uit de persoonlijke gegevens van individuen.
Met de opkomst van sociale media en Web 2 is het onmogelijk geweest om te negeren hoe big tech onvoorstelbare verzamelingen van persoonlijke informatie heeft verzameld, vaak zonder onze medeweten of zonder onze echt geïnformeerde toestemming. Wie echt de algemene voorwaarden gelezen?
Voor veel mensen is het opgeven van de controle over uw gegevens een gemakkelijke keuze. De internetdiensten en producten die we dagelijks gebruiken zijn oneindig handig en onze persoonlijke gegevens zijn de toegangsprijs. Web 3 biedt een revolutionaire kans waar we onze hyperrealistische virtuele identiteiten kunnen claimen zonder onze persoonlijke gegevens te hoeven overhandigen aan gecentraliseerde platforms van derden.
Er zijn veel vragen die nog moeten worden beantwoord over gegevensbeveiliging in Web 3, zoals de mogelijkheid om onze identiteit te herstellen als we onze sleutels verliezen. Als het essentieel is dat de biometrische gegevens met hoge resolutie waarop persoonlijke avatars zijn gebaseerd, niet in handen komen van elk bedrijf of ontwikkelaar die virtuele ervaringen bouwt in het metaverse.
Het concept van het uitbreiden van onze individuele soevereiniteit naar de virtuele ruimte zonder gebonden te zijn aan bedrijven is een krachtig idee.
Als het metaversum een naadloze uitbreiding van de fysieke realiteit zal worden en nog wat, zullen we persistente en draagbare versies van ons virtuele zelf moeten inschakelen. We hoeven onze identiteit niet te veranderen als we in de echte wereld naar de winkel, kantoor of het feestje van een vriend gaan en het zou hetzelfde moeten zijn in de metaverse.
Hoewel we meerdere versies van onze hyperrealistische avatar kunnen hebben waarmee we met onze identiteit kunnen spelen, zoals het creëren van jongere versies van onszelf of het maken van onszelf van een ander genre, zijn deze hyperrealistische creatieve permutaties uiteindelijk allemaal gebaseerd op onze echte gegevens, persoonlijkheden en verlangens.
Wanneer we onze persoonsgegevens veilig opslaan in NFT, zijn we in staat om deze informatie door virtuele ruimtes in het metaverse te transporteren. Tegelijkertijd geven NFT’s u volledige controle over wanneer en hoe deze persoonlijke informatie door derden wordt gebruikt. We kunnen bewijzen dat we zijn wie we zeggen dat we zijn in elke context zonder dat we gevoelige persoonlijke informatie hoeven te onthullen.
Hyperreal NFT zoals deze kan een gedecentraliseerd, door de gebruiker gecontroleerd identiteitsverificatieplatform worden dat is geïntegreerd in de structuur van het metaversum.
Deze overgang naar hyperrealiteit is al in volle gang. Coloro’s die met NFT werken aan de bescherming van persoonsgegevens, brengen het pad uit naar een metaverse waarbij ons virtuele zelf alle kenmerken heeft die we waarderen in onze identiteiten van vlees en bloed. In feite is ons fysieke zelf niet vervangbaar en hebben we onder ideale omstandigheden de controle over ons lichaam en onze acties. Nu hebben we eindelijk de technologie om normale mensen te laten beschermen en controleren wie ze zijn en wat ze doen in het metaversum.
Maar hoe realistischer het metaversum wordt door technologische vooruitgang, hoe meer we moeten nadenken over wie we “worden” in een internet dat eruitziet en aanvoelt als realiteit. De hyperrealistische metaverse kan meer Web 3.1 dan Web 3.0 zijn – uitgelegd als de opkomst van een “read/write/own/be” internet.
Als de digitale werelden die we bezetten er precies zo uitzien als ze ter plekke met een camera zijn gefilmd en bevolkt worden door fotorealistische versies van onszelf en onze geliefden, is het dan nog steeds gewoon internet?
O creëren we een naadloze uitbreiding van de werkelijkheid die ons dwingt om onszelf te “zijn” buiten de grenzen van de fysieke wereld? O creëren we iets meer dan onszelf?
