Een korte geschiedenis van de ethische barrière in investment banking
Een Chinese muur is een ethisch concept van scheiding tussen groepen, afdelingen of individuen binnen dezelfde organisatie: een virtuele barrière die communicatie of uitwisseling van informatie verbiedt die belangenconflicten kan veroorzaken . Hoewel het concept van muur bestaat in verschillende sectoren en beroepen, waaronder journalistiek, recht, Verzekeringen, informatica, reverse engineering en cyberbeveiliging worden meestal geassocieerd met de financiële dienstensector.
De term beledigend en racistisch wordt vaak gebruikt in investeringsbanken , retailbanken en beursvennootschappen. De historische mijlpalen van de Verenigde Staten illustreren waarom een muur van ethiek nodig was en waarom wetgeving werd gecreëerd om deze in stand te houden.
KEY POINTS
- Een Chinese muur verwijst naar een ethisch concept dat fungeert als een virtuele barrière die groepen of individuen binnen dezelfde organisatie verbiedt om informatie te delen die een belangenconflict zou kunnen veroorzaken.
- De term offensief werd populair nadat de beurskrach van 1929 het Congres ertoe aanzette wetgeving uit te vaardigen om de activiteiten van commerciële en investeringsbanken te scheiden.
- In de loop van de decennia heeft het Congres wetten aangenomen die handel met voorkennis reguleren, de openbaarmakingsvereisten verhogen en de clearingpraktijken van makelaars hervormen.
- Ondanks deze regelgeving bleven veel beleggingsondernemingen zich bezighouden met frauduleuze praktijken, zoals duidelijk werd tijdens de dotcomcrash van 2001 en de subprime-hypotheekcrisis van 2007.
De Muur van China en de beurskrach van 1929
Verleid van de Chinese Muur, de oude ondoordringbare structuur die werd opgericht om de Chinezen te beschermen tegen indringers, kwam de term ” Chinese muur ” in het populaire jargon – en de financiële wereld – in de vroege jaren 30. Gedreven door de beurscrash van 1929 (destijds deels toegeschreven aan prijsmanipulatie en handel met voorkennis), Het Congres nam de Glass-Steagall Act (GSA) van 1933 aan, waarin werd opgeroepen tot de scheiding van commerciële en investeringsbankactiviteiten, d.w.z.
investeringsbanken, beursvennootschappen en retailbanken. 1
Hoewel de wet de ineenstorting van sommige effecten en financiële monolieten veroorzaakte, zoals JP Morgan &Co. (die makelaarsactiviteiten moest afsplitsen in een nieuw bedrijf, Morgan Stanley), was het de belangrijkste bedoeling om belangenconflicten te voorkomen. 2 Een voorbeeld zou een makelaar zijn die klanten adviseert om aandelen te kopen van een nieuw bedrijf waarvan de beursgang (IPO) wordt afgehandeld In plaats van bedrijven te dwingen deel te nemen aan het verrichten van onderzoek of het verlenen van investeringsbankdiensten, probeerde Glass-Steagall een omgeving te creëren waarin één enkel bedrijf zich met beide activiteiten kon bezighouden.
Het legde eenvoudigweg een scheiding tussen afdelingen op: de Chinese muur.
Deze muur was geen fysieke grens, maar eerder een ethische grens die financiële instellingen in acht moesten nemen. Interne of niet-openbare informatie kon niet tussen afdelingen worden doorgegeven of worden gedeeld. Als het investeringsbankteam werkt aan een overeenkomst om een bedrijf openbaar te maken, zullen de collega-makelaars beneden het niet weten, totdat de rest van de wereld dat doet.
Als Linguisitics Discriminatie &racisme
De term wordt vaak gezien als cultureel ongevoelig en een beledigende reflectie op de Chinese cultuur. Helaas is het nu wijdverspreid op de wereldmarkt. Het werd zelfs in de rechtbanken beargumenteerd.
Het kwam naar voren in een concordant advies in Peat, Marwick, Mitchell & Co. vs. Superior Court (1988), waarin rechter Haning schreef: “‘Chinese Muur’ is zo’n juridisch fragment dat zeker moet worden opgegeven. De term heeft een etnische focus die velen zouden beschouwen als een subtiele vorm van taaldiscriminatie.
Zeker, het voortdurende gebruik van de term zou ongevoelig zijn voor de etnische identiteit van veel mensen van Chinese afkomst. Moderne rechtbanken moeten de vooroordelen die vanuit verouderde en primitievere manieren van denken in de taal sluipen niet in stand houden.” 3
Het door de rechter voorgestelde alternatief is de “ethische muur”. De gedragsregels van de American Bar Association suggereren “screening” of “afscherming” als een manier om het concept te beschrijven als het gaat om het oplossen van belangenconflicten in advocatenkantoren. 4
De Chinese muur en de deregulering van de jaren 70
Deze bepaling is decennialang onomstreden gebleven. Vervolgens, zo’n 40 jaar later, diende de deregulering van makelaarskosten in 1975 als katalysator voor de toegenomen bezorgdheid over belangenconflicten. 5
Deze wijziging heeft de minimale vaste rentevergoeding voor effectenhandel afgeschaft, waardoor de winsten in de effectenhandel kelderen. Dit is een groot probleem geworden voor sell-side analisten, die aandelenonderzoek doen en de informatie openbaar maken. Buy-side analisten werken daarentegen voor beleggingsfondsen en andere organisaties. Hun zoektocht is gebruikt om investeringsbeslissingen te begeleiden die worden genomen door de bedrijven die hen in dienst hebben.
Op de prijs van makelaarskosten veranderde, werden sell-side analisten aangemoedigd om rapporten te maken die hielpen bij het verkopen van aandelen en ontvingen ze financiële prikkels toen hun rapporten de IPO’s van hun bedrijf promootten. De grote eindejaarsbonussen waren gebaseerd op dergelijke successen.
Dit alles heeft bijgedragen aan het creëren van de brullende bullmarkt en het go-go-tijdperk, alles is goed op Wall Street tijdens de jaren 80, samen met enkele spraakmakende gevallen van handel met voorkennis en een slechte marktcorrectie in 1987. Als gevolg hiervan heeft de afdeling effecten en marktregulering van de Exchange Commission (SEC) verschillende beoordelingen van de procedures van de Chinese muur uitgevoerd bij zes grote broker-dealers. En gedeeltelijk als gevolg van zijn bevindingen heeft het Congres de Insider Trading and Securities Fraud Enforcement Act van 1988 aangenomen. die de straffen voor handel met voorkennis verhoogde en de SEC ook een bredere regelgevende autoriteit gaf over de muren van China. 6
De Muur van China en de dotcom-boom
Chinese muren, of ethische muren, kwamen eind jaren ’90 weer op de voorgrond, tijdens de hoogtijdagen van het dotcom-tijdperk , toen supersteranalisten als Mary Meeker van Morgan Stanley en Jack Grubman van Salomon Smith Barney bekende namen werden voor hun gretige promotie van specifieke titels. 7 8
Duur deze keer kunnen een paar woorden van een van de topanalisten er letterlijk voor zorgen dat de koers van een aandeel stijgt of daalt als beleggers kopen en verkopen op basis van aanbevelingen van analisten. Bovendien heeft de Gramm-Leach-Bliley Act (GLBA) van 1999 een groot deel van de Glass-Steagall Act ingetrokken die banken, verzekeringsmaatschappijen en financiële dienstverleners verbood om als een gecombineerde onderneming op te treden. 9
De ineenstorting van de dotcomzeepbel in 2001 wierp licht op de tekortkomingen van dit systeem. Toezichthouders namen er nota van toen werd ontdekt dat grote analisten privé persoonlijke bezittingen verkochten van de effecten die ze promootten en onder druk waren gezet om goede ratings te geven (ondanks persoonlijke meningen en onderzoek waaruit bleek dat de aandelen geen goede aankopen waren). Toezichthouders ontdekten ook dat Veel van deze analisten bezaten persoonlijk pre-IPO-aandelen van de aandelen en zouden enorme persoonlijke winsten hebben verdiend als ze succesvol waren, “hot” advies gaven aan institutionele klanten en sommige klanten bevoordeelden, waardoor ze enorme winsten konden maken. van nietsvermoedende leden van het publiek.
Interessant genoeg waren er geen wetten tegen dergelijke praktijken. Zwakke openbaarmakingsvereisten zorgden ervoor dat de praktijk kon floreren. Evenzo bleek dat weinig analisten ooit een “sell”-rating hebben toegekend aan een van de gedekte bedrijven. Beleggers aanmoedigen om een specifiek aandeel te verkopen was niet goed voor investeringsbankiers omdat een dergelijke rating het bedrijf met ratings zou ontmoedigen Slecht van zakendoen met de bank, hoewel analisten en hun vrienden vaak diezelfde effecten verkochten. Beleggers die aandelen kochten op advies van hun favoriete analisten, in de overtuiging dat hun advies onpartijdig was, verloren aanzienlijke sommen geld.
The Dotcom Aftermath
In de nasleep van de dotcom-crash waren het Congres, de National Association of Securities Dealers (NASD) en de New York Stock Exchange (NYSE) allemaal betrokken bij de inspanningen om met nieuwe regelgeving voor de industrie te komen. Tien grote bedrijven, waaronder Bear Stearns &Co. ; Credit Suisse First Boston (CS ); Goldman Sachs &Co. (GS ); Lehman Brothers; JP Morgan Securities (JPM ); Merrill Lynch, Pierce, Fenner en Smith; Morgan Stanley &Co. ( MS ); en Citigroup Global Markets werden gedwongen hun onderzoeks- en investeringsbankafdelingen te scheiden. 10
De wetgeving heeft geleid tot het creëren of versterken van de scheiding tussen analisten en underwriters. Het omvatte ook hervormingen in clearingpraktijken, aangezien eerdere praktijken analisten een financiële prikkel gaven om gunstige ratings van acceptatieklanten te verstrekken.
Zijn ethische muren effectief?
Er zijn vandaag aanvullende beschermingsmaatregelen van kracht, zoals een verbod om clearing van analisten te koppelen aan het succes van een bepaalde beursgang, beperkingen op het verstrekken van informatie aan sommige klanten en niet aan anderen, regels tegen analisten die persoonlijke transacties uitvoeren in effecten die zij dekken, en aanvullende openbaarmakingsvereisten gericht op het beschermen van beleggers.
Maar wetgevers worstelen nog steeds met de rol die belangenconflicten speelden in de subprime-hypotheekcrisis van 2007, die leidde tot de Grote Recessie – en vragen zich af in hoeverre ethische muren de praktijken die aan de ineenstorting voorafgingen hebben geholpen of belemmerd. Er lijken aanwijzingen te zijn dat regels zijn geschonden om de scheiding tussen productclassificatiediensten en hun klantbedrijven te waarborgen.
Een ander probleem: een tak van een beleggingsonderneming zou gedekte hypotheekobligaties (of andere producten) aanbevelen aan beleggers , terwijl een andere tak van hetzelfde bedrijf ze short verkoopt.Met andere woorden, ze gokten tegen hun eigen aanbeveling in ten koste van beleggers.
Gezien van de juridische aspecten onthullen al deze duistere gebeurtenissen en tijdperken vol schandalen enkele lelijke waarheden over ethiek, hebzucht en het vermogen van professionals om over zichzelf te waken. Er zijn altijd mensen geweest die hebben getwijfeld aan de effectiviteit van ethische muren; zeker, ze testen zelfregulering tot het uiterste. De moraal van de vorige eeuw, Helaas lijkt het erop dat het concept van ethische muren heeft bijgedragen aan het definiëren van ethische grenzen, maar weinig heeft gedaan om fraude te voorkomen.
