Extralegale voordelen zijn een vorm van niet-contante vergoeding die bedrijven hun werknemers aanbieden, in de vorm van goederen of diensten, als aanvulling op hun salaris. Deze voordelen worden niet binnen specifieke drempels belast en bieden werknemers uit de particuliere sector talrijke voordelen.
Met de goedkeuring van de begrotingswet zijn er belangrijke wijzigingen voor de jaren 2024 en 2025, met betrekking tot de limieten en methoden om deze voordelen te verstrekken
.
In deze gids leggen we uit wat secundaire arbeidsvoorwaarden zijn, hoe ze werken, wie er recht op heeft en wat de belangrijkste veranderingen zijn voor 2025.
Indice dei contenuti:
Wat zijn secundaire arbeidsvoorwaarden?
Extralegale voordelen, ook wel ‘vergoeding in natura’ of ‘zakelijke voordelen’ genoemd, zijn een vorm van niet-geldelijke vergoeding die werkgevers aan hun werknemers verstrekken.
Dit kunnen materiële goederen of diensten zijn die een aanvulling zijn op het normale salaris
.
Ingevoerd met de Stabiliteitswet van 2016 worden secundaire arbeidsvoorwaarden verstrekt door middel van vergoedingen, goederen in natura of aanvullende diensten, met als doel de kwaliteit van leven en welzijn van de werknemer te verbeteren. Tot de meest voorkomende secundaire arbeidsvoorwaarden behoren bedrijfswagens, voedselbonnen, verzekeringspolissen en
elektronische apparaten.
Een belangrijk kenmerk van secundaire arbeidsvoorwaarden is dat ze, binnen bepaalde grenzen, niet onderworpen zijn aan belastingen of sociale zekerheidsbijdragen.
Fringe Benefit 2025 nieuws
Voor 2025 zijn er belangrijke wijzigingen bevestigd door de ministerraad. Net als in 2024 zijn de belastingvrijstellingsdrempels voor secundaire arbeidsvoorwaarden vastgesteld op
:
- 2.000 euro per jaar voor werknemers met kinderen ten laste.
- 1.000 euro per jaar voor werknemers zonder kinderen.
Om mobiliteit en werkgelegenheid aan te moedigen, zullen vanaf 2025 bovendien verhogingen worden ingevoerd voor nieuwe medewerkers die ermee instemmen meer dan 100 kilometer van hun woonplaats te verhuizen.
Wie komt in aanmerking voor secundaire arbeidsvoorwaarden?
Extralegale voordelen kunnen worden toegekend aan alle werknemers in de particuliere sector. Deze categorie omvat:
- Werknemers met een ondergeschikt contract (voor bepaalde tijd, voor onbepaalde tijd of stage).
- Medewerkers met CO.CO.CO. contracten
- Occasionele zelfstandigen en bestuurders.
Overheidspersoneel is uitgesloten, aangezien de discipline inzake secundaire arbeidsvoorwaarden niet op hen van toepassing is.
Er zijn geen inkomensgrenzen of ISEE-drempels voor het ontvangen van secundaire arbeidsvoorwaarden, maar de beslissing om deze te verstrekken ligt uitsluitend bij de werkgever, die ervoor kan kiezen deze toe te kennen op basis van het bedrijfsbeleid of via collectieve overeenkomsten.
Limieten voor de belastbaarheid van secundaire arbeidsvoorwaarden
Volgens artikel 51, lid 3 van de TUIR worden secundaire uitkeringen niet belast binnen de drempel van 258,23 euro per jaar. Als deze limiet wordt overschreden, wordt het volledige bedrag van de uitkering belastbaar en onderworpen aan belastingen en
sociale zekerheidsbijdragen.
Voor de jaren 2024 en 2025 verhoogde de begrotingswet deze drempels:
- 2.000 euro voor werknemers met kinderen.
- 1.000 euro voor werknemers zonder kinderen.
Deze drempels zijn van toepassing op alle werknemers in de particuliere sector en bij overschrijding van de drempel wordt het volledige bedrag van de secundaire uitkering belast.
Hoe werken secundaire arbeidsvoorwaarden?
Extralegale voordelen maken deel uit van de vergoeding die niet contant wordt uitbetaald, maar via goederen of diensten. Bedrijven kunnen besluiten om deze voordelen aan specifieke categorieën werknemers toe te kennen, zoals extra voordelen voor de uitgevoerde taken. Ze vallen onder wat wordt gedefinieerd als het welzijn van bedrijven, dat wil zeggen het geheel van diensten en voordelen die het welzijn van werknemers verbeteren
.
Het verstrekken van secundaire arbeidsvoorwaarden is niet verplicht en hangt af van het bedrijfsbeleid. Tot de meest voorkomende voordelen behoren:
- Auto van de zaak.
- Voedselbonnen.
- Verzekeringspolissen.
- Elektronische apparaten zoals pc’s, smartphones of tablets.
- Winkelbonnen.
Wat is niet inbegrepen in de secundaire arbeidsvoorwaarden?
Extralegale voordelen omvatten niet bepaalde diensten als bedoeld in artikel 51, lid 2 van de TUIR, ook wel flexibele uitkeringen genoemd, waaronder:
- Restituties voor schoolgeld en schoolboeken.
- Recreatieve uitstapjes en vakanties.
- Preventieve en diagnostische geneeskunde.
Deze voordelen dragen niet bij aan de vorming van het inkomen van de werknemer en vallen onder een ander belastingregime.
Berekening van extralegale loonvoordelen
De waarde van de secundaire arbeidsvoorwaarden wordt berekend op basis van de kosten van het geleverde goed of de geleverde dienst en gedeeld door 12 maanden. Dit bedrag wordt opgenomen in het salaris van de werknemer en helpt alleen bij het vormen van inkomsten als de verwachte belastingvrije drempels (1.000 euro of 2.000 euro
) worden overschreden.
Als de waarde van de uitkering de belastingvrije grens overschrijdt, wordt het volledige bedrag belast en onderworpen aan een socialezekerheidsbijdrage.
Hoe kunt u extralegale voordelen aanvragen
Om secundaire arbeidsvoorwaarden te verkrijgen, moeten werknemers een aanvraag indienen bij hun werkgever. In het specifieke geval van de bonus van 2.000 euro voor werknemers met kinderen, is het noodzakelijk om de belastingcode van de kinderen ten laste te geven om het recht op de uitkering te bewijzen.
Extralegale voordelen vormen een steeds belangrijker onderdeel van de compensatie, vooral voor werknemers in de particuliere sector. Met de wijzigingen die voor 2025 zijn ingevoerd, zullen deze voordelen nog voordeliger zijn, vooral voor degenen die kinderen hebben of ermee instemmen te verhuizen
voor hun werk.
