Mark Twain verdeelde de wereld ooit in twee soorten mensen: degenen die het beroemde Indiase monument, de Taj Mahal, zagen en degenen die dat niet deden. Hetzelfde kan gezegd worden van investeerders.
Er zijn twee soorten beleggers: degenen die op de hoogte zijn van investeringsmogelijkheden in India en degenen die dat niet doen .
India lijkt misschien een klein punt voor iemand in de VS, maar bij nader inzien vindt u dezelfde dingen die u van elke veelbelovende markt zou verwachten.
Hier geven we een overzicht van de Indiase aandelenmarkt en hoe geïnteresseerde beleggers exposure kunnen krijgen.
BSE en NSE
De meeste handel op de Indiase aandelenmarkt vindt plaats op de twee beurzen: Bombay Stock Exchange (BSE) en National Stock Exchange (NSE). BSE bestaat sinds 1875. NSE daarentegen werd opgericht in 1992 en begon in 1994.
Beide beurzen volgen echter hetzelfde uitwisselingsmechanisme, handelsuren en afwikkelingsproces.
Zoals februari 2020 had BSE 5.518 beursgenoteerde bedrijven, 1 terwijl rivaal NSE er op 31 december 2019 ongeveer 1.799 had. 2 Van alle bedrijven die op BSE genoteerd zijn, vormen slechts ongeveer 500 meer dan 90% van zijn marktkapitalisatie ; de rest van de menigte bestaat uit zeer illiquide aandelen .
Bijna alle belangrijke bedrijven in India zijn op beide beurzen genoteerd. BSE is de oudste aandelenmarkt, maar NSE is de grootste aandelenmarkt, in termen van volume.
Als zodanig is de NSE een meer liquide markt. In termen van marktkapitalisatie zijn ze beide vergelijkbaar met ongeveer $ 2,3 biljoen. Beide beurzen concurreren om orderstroom, wat leidt tot lagere kosten, Marktefficiëntie en innovatie. De aanwezigheid van arbitrageurs houdt de prijzen op de twee beurzen binnen een zeer smalle marge.
Handelsmechanisme
Handel op beide beurzen vindt plaats via een open elektronisch orderboek waarbij de matching van orders wordt uitgevoerd door de handelscomputer. 3 Er zijn geen market makers en het hele proces is ordergebaseerd , wat betekent dat marktorders die door beleggers worden geplaatst, automatisch worden gekoppeld aan de beste limietorders . Als gevolg hiervan worden Kopers en verkopers blijven anoniem.
Het voordeel van een op orders gebaseerde marktplaats is dat deze meer transparantie biedt door alle koop- en verkooporders in het handelssysteem weer te geven. Bij afwezigheid van market makers is er echter geen garantie dat orders zullen worden uitgevoerd.
Alle orders in het handelssysteem moeten worden geplaatst via makelaars, van wie velen een online handelsfaciliteit bieden aan particuliere klanten. Institutionele beleggers kunnen ook profiteren van de optie Directe markttoegang (DMA) waarbij zij handelsterminals gebruiken die door makelaars worden aangeboden om orders rechtstreeks in het beurshandelssysteem te plaatsen.
Regels en handelsuren
Spot aandelenmarkten volgen een continue afwikkeling T+2 . 4 5 Dit betekent dat elke transactie die op maandag plaatsvindt, uiterlijk op woensdag wordt afgehandeld. Alle handel op de beurs vindt plaats tussen 9:55 en 15:30, Indian Standard Time (+ 5,5 uur GMT), van maandag tot vrijdag. De levering van aandelen moet in gedematerialiseerde vorm plaatsvinden en elke beurs heeft zijn eigen clearing house , dat alle afwikkelingsrisico’s op zich neemt door als centrale tegenpartij op te treden.
Marktindices
De twee belangrijkste indices van de Indiase markt zijn Sensex en Nifty. Sensex is de oudste marktindex voor aandelen; het omvat aandelen van 30 BSE-genoteerde bedrijven, die ongeveer 47% van de marktkapitalisatie van de index vertegenwoordigen. 6 Het werd opgericht in 1986 en bevat tijdreeksgegevens vanaf april 1979.
Een andere index is de Standard and Poor’s CNX Nifty ; het omvat 50 aandelen genoteerd aan de NSE, die ongeveer 46,9% van de free float marktkapitalisatie vertegenwoordigen.
6 Het werd opgericht in 1996 en biedt tijdreeksgegevens vanaf juli 1990.
Marktregeling
De algemene verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling, regulering en het toezicht op de aandelenmarkt ligt bij de Securities and Exchange Board of India (SEBI), die in 1992 als onafhankelijke autoriteit is opgericht. Sindsdien heeft SEBI consequent getracht marktregels vast te stellen die in overeenstemming zijn met de beste marktpraktijken. Sebi heeft ruime bevoegdheden om sancties op te leggen aan marktdeelnemers, in geval van overtreding.
Wie kan investeren in India?
India begon pas in de jaren 90 met het toestaan van externe investeringen. Buitenlandse investeringen worden ingedeeld in twee categorieën: buitenlandse directe investeringen (BDI) en buitenlandse portefeuille-investeringen (FPI). Alle investeringen waarbij een investeerder deelneemt aan het beheer en de dagelijkse activiteiten van de onderneming worden behandeld als BDI, terwijl beleggingen in aandelen zonder enige controle over het beheer en de activiteiten worden behandeld als FPI’s.
Om portefeuillebeleggingen in India te doen, moet men geregistreerd zijn als een buitenlandse institutionele belegger (FII) of als een van de subrekeningen van een van de geregistreerde FII’s. Beide registraties worden verleend door de marktregulator SEBI.
Voorlandse institutionele beleggers bestaan voornamelijk uit beleggingsfondsen, pensioenfondsen, schenkingsfondsen, staatsinvesteringsfondsen , verzekeringsmaatschappijen, banken en vermogensbeheerders . Op dit moment staat India buitenlandse particulieren niet toe rechtstreeks op zijn aandelenmarkt te beleggen. Mensen met een hoog vermogen (mensen met een nettowaarde van ten minste $ 50 miljoen) kunnen worden geregistreerd als subrekeningen van een IFI.
Buitenlandse institutionele beleggers en hun subrekeningen mogen rechtstreeks beleggen in aandelen die aan een van de effectenbeurzen zijn genoteerd. De meeste portefeuillebeleggingen bestaan uit beleggingen in effecten op primaire en secundaire markten, met inbegrip van aandelen, obligaties en warrants van ondernemingen die genoteerd of genoteerd zijn aan een erkende effectenbeurs in India. FII’s kunnen ook beleggen in niet-effecten genoteerd buiten de beurs, onder voorbehoud van prijsgoedkeuring door de Reserve Bank of India . Ten slotte kunnen ze beleggen in beleggingsfondsen en derivaten die op elke beurs worden verhandeld.
Een IFI die als een fii met alleen schulden is geregistreerd, mag 100% van zijn investeringen in schuldinstrumenten beleggen. Andere FII’s moeten ten minste 70% van hun beleggingen in aandelen beleggen. Het saldo van 30% kan in schulden worden belegd. FII’s moeten speciale bankrekeningen in niet-ingezeten roepies gebruiken om geld in en uit India over te maken. Saldi die daarin worden aangehouden account kan volledig worden gerepatrieerd.
Investeringsbeperkingen en -limieten
De Indonesische overheid schrijft de BDI-limiet voor en er zijn verschillende plafonds voorgeschreven voor verschillende sectoren. In de loop van de tijd heeft de regering de plafonds geleidelijk verhoogd. BDI-plafonds liggen meestal tussen 26% en 100%.
Bij verstek wordt de bovengrens voor portefeuillebeleggingen in een bepaalde beursgenoteerde onderneming bepaald door de BDI-limiet die is voorgeschreven voor de sector waartoe de onderneming behoort.Er zijn echter twee aanvullende beperkingen op portefeuillebeleggingen.Ten eerste, de totale investeringslimiet door alle FII’s, met inbegrip van hun subrekeningen in een bepaalde onderneming, werd vastgesteld op 24% van het gestorte kapitaal. 7 Het kan echter worden verhoogd tot het sectorplafond, met goedkeuring van de raden van bestuur en aandeelhouders van de vennootschap.
Seconde mag de investering van een individuele IFI in een bepaalde onderneming niet meer bedragen dan 10% van het gestorte kapitaal van de onderneming. De regelgeving voorziet in een afzonderlijk plafond van 10% op investeringen voor elk van de subrekeningen van een IFI, in een bepaalde onderneming. In het geval van buitenlandse ondernemingen of natuurlijke personen die als subrekening beleggen, Hetzelfde plafond is slechts 5%, en de regelgeving legt ook beperkingen op aan beleggingen in de handel in beursgenoteerde derivaten.
Investeringen voor buitenlandse entiteiten
Voorlandse entiteiten en particulieren kunnen via institutionele beleggers blootstelling krijgen aan Indiase aandelen. Veel op India gerichte beleggingsfondsen worden populair onder particuliere beleggers. Investeringen kunnen ook worden gedaan via enkele van de offshore-instrumenten , zoals participatieve bankbiljetten (PNs), deposito-ontvangsten , zoals Amerikaanse certificaten (ADR’s) en wereldwijde certificaten (GDR’s), exchange-traded funds (ETF’s) en notes (ETN’s ).
Volgens de Indiase regelgeving kunnen deelnemende notes die de onderliggende Indiase aandelen vertegenwoordigen, offshore worden uitgegeven door FII’s, alleen aan gereguleerde entiteiten. Zelfs kleine beleggers kunnen echter beleggen in Amerikaanse certificaten die de onderliggende aandelen vertegenwoordigen van enkele van de bekende Indiase bedrijven, genoteerd aan de New York Stock Exchange en Nasdaq . ADR’s zijn uitgedrukt in dollars en onderworpen aan regelgeving van de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC). Evenzo zijn wereldwijde depositocertificaten genoteerd aan Europese beurzen. Veel veelbelovende Indiase bedrijven maken echter nog geen gebruik van ADR’s of GDR’s om toegang te krijgen tot offshore-beleggers.
Retailbeleggers hebben ook de mogelijkheid om te beleggen in ETF’s en ETN’s , gebaseerd op Indiase aandelen. Op India gerichte ETF’s beleggen voornamelijk in indices die zijn samengesteld uit Indiase aandelen. De meeste aandelen in de index zijn die welke al genoteerd zijn aan de NYSE en Nasdaq.
As van 2020 zijn twee van de meest prominente Indiase aandelen-gebaseerde ETF’s iShares MSCI India ETF (INDA ) en Wisdom-Tree India Earnings Fund (EPI ). De belangrijkste ETN is de iPath MSCI India Index Exchange Traded Note ( INPTF ). Zowel ETF’s als ETN’s bieden een goede investeringsmogelijkheid voor externe beleggers.
De bottom line
Opkomende markten zoals India worden snel motoren voor toekomstige groei. Momenteel wordt slechts een zeer klein percentage van het spaargeld van Indiase huishoudens geïnvesteerd in de binnenlandse aandelenmarkt, maar met een groei van het bruto binnenlands product (bbp) van 7% naar 8% per jaar in de afgelopen jaren, zij het in het bereik van 6% voor 2018 en 2019, en een stabiele financiële markt, zouden we meer geld kunnen zien toetreden tot de race. Misschien is dit het juiste moment voor externe investeerders om serieus te overwegen om zich bij de Indiase bandwagon aan te sluiten.