Indice dei contenuti:
De huidige demografische context
De demografische crisis in Italië neemt zorgwekkende proporties aan, met een aantal nieuwe pensioenen die veel hoger zijn dan het aantal geboorten. Volgens schattingen zou de verhouding tussen pensioenuitgaven en bbp in de komende 15 jaar 17% kunnen bedragen, wat erop wijst dat dringend moet worden ingegrepen in het socialezekerheidsstelsel.
Dit scenario benadrukt het belang van vormen van aanvullende pensioenvoorzieningen, die een oplossing zouden kunnen zijn om Italiaanse werknemers een veiligere financiële toekomst te garanderen
.
Aansluiten van een aanvullend pensioen
Ondanks de urgentie van de situatie investeert slechts één op de vier burgers tussen 30 en 59 jaar in aanvullende pensioenvoorzieningen. Volgens een rapport van Moneyfarm heeft van de 24,2 miljoen Italianen geboren tussen 1965 en 1994 slechts 26% een pensioenfonds.
Dit cijfer is zorgwekkend, aangezien de overige 74% geen aanvullend pensioen heeft, vaak om redenen van werk of persoonlijke keuzes. Bovendien stort bijna 28% van degenen die lid zijn geworden van een pensioenfonds geen actieve stortingen, waardoor ze in de toekomst in een situatie van economische onzekerheid
verkeren.
De rol van een ontslagvergoeding bij pensionering
Een ander belangrijk aspect is het gebruik van een ontslagvergoeding (ontslagvergoeding) voor de financiering van aanvullende pensioenvoorzieningen.
Slechts 22% van de opgebouwde ontslagvergoeding werd uitbetaald aan pensioenfondsen, terwijl het merendeel in bedrijven of in het INPS Treasury Fund blijft. Dit gedrag wijst op een gebrek aan bewustzijn over de fiscale voordelen en investeringsmogelijkheden die een aanvullende pensioenvoorziening kan bieden. Andrea Rocchetti van Moneyfarm benadrukt hoe belangrijk het is om zo snel mogelijk te beginnen met investeren in aanvullend pensioen, om de tijdsfactor te benutten en een vreedzame toekomst te garanderen
.
Genderverschillen in pensioenvoorzieningen
Een ander element waarmee rekening moet worden gehouden, is de ongelijkheid tussen mannen en vrouwen bij de deelname aan aanvullende pensioenvoorzieningen. Mannen tussen 40 en 59 jaar oud vertonen een adhesiepercentage van 33,5%, vergeleken met 21% van de vrouwen. Jonge vrouwen tussen 30 en 39 jaar hebben het laagste lidmaatschapspercentage: slechts 17% investeert in aanvullende pensioenen. Deze kloof wordt nog verergerd door een gemiddelde arbeidsparticipatie van 63%% voor vrouwen, vergeleken met 83% voor mannen, waardoor het voor veel vrouwen moeilijk is om toegang te krijgen tot een adequaat pensioen
.
Toekomstige uitdagingen voor vrouwelijke werknemers
De vooruitzichten voor vrouwelijke werknemers worden steeds complexer, met een participatiegraad die afneemt met de leeftijd. Van de vrouwen van 55 tot 64 jaar heeft slechts 48% een baan, vergeleken met 69% van de mannen. Dit leidt tot problemen bij het bereiken van de continuïteit van de bijdragen die nodig zijn om toegang te krijgen tot het ouderdomspensioen. Bovendien wordt de loonkloof tussen mannen en vrouwen, met een gemiddeld jaarloon van 26.227 euro voor mannen tegen 18.305 euro voor vrouwen, onvermijdelijk weerspiegeld in pensioenbedragen, waardoor de situatie van vrouwen in het socialezekerheidsstelsel verder wordt verergerd
.
Conclusies en vooruitzichten
In een context van demografische crisis en groeiende ongelijkheid is het essentieel dat Italiaanse werknemers het belang van aanvullende pensioenvoorzieningen begrijpen. Investeren in een pensioenfonds is niet alleen een persoonlijke keuze, maar ook een noodzaak om een stabiele financiële toekomst te verzekeren. De spaarsector moet een actieve rol spelen in het informeren en sensibiliseren van burgers over de voordelen van aanvullend pensioen, zodat iedereen met meer gemoedsrust de toekomst tegemoet kan zien
.
