Deze zeven strategieën kunnen u helpen waardevolle winnaars te vinden en valkuilen te vermijden
Al jaren is dit een markt voor groeiende investeringen, niet voor waardevolle investeringen. Aandelen die duur lijken, lijken alleen maar duurder te worden. Veronderstelde waardeaandelen zien er goedkoop uit en blijven dat heel vaak ook.
De slinger moet op een gegeven moment bewegen. Hoewel de langverwachte rotatie van groei naar waarde al tien jaar wordt verwacht, zal deze uiteindelijk komen. Ondertussen kan investeren in waarde nog steeds lonend zijn, als het correct wordt gedaan.
Het is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Er is geen one-size-fits-all manier om waardevolle aandelen te vinden. Aantrekkelijke fundamentals helpen meestal, maar winnaars met een hoge waarde kunnen kenmerken hebben die niet in kortetermijncijfers voorkomen.
En aandelen die er buitengewoon goedkoop uitzien, komen hun belofte misschien niet na.
Hoe dan ook, de juiste aanpak kan een lange weg gaan. Deze zeven strategieën kunnen een belangrijk onderdeel zijn van het op de juiste manier aanvallen van waardebeleggen:
- Two diligence understanding
- Value Investing met behulp van inkomsten en cashflow
- Value Investing Using Assets
- Zoek naar “value traps”
- Ga verder dan de basis
- Lees dossiers
- Veel aandacht voor management en katalysatoren
Waardebeleggen: inzicht in due diligence
Due diligence is uiteraard belangrijk voor alle beleggingsstijlen. Maar het belang ervan wordt verhoogd in waardebeleggen, waar de focus op fundamentele analyse groter is. Bij het investeren voor groei kan een belegger slagen met behulp van voornamelijk kwalitatieve analyse.
Een belegger die bijvoorbeeld het potentieel van Zoom Video Communications (NASDAQ:ZM) zag om te profiteren van de nieuwe coronaviruspandemie, hoefde niet precies de juiste prijs te betalen. Hetzelfde geldt voor andere grote winnaars zoals Shopify (NYSE: SHOP) of Tesla (NASDAQ: TSLA).
Een groeiwinnaar kan waarderingsvraagstukken snel oplossen, ervan uitgaande natuurlijk dat het groeiverhaal zich ontvouwt. Als het verhaal zich niet ontvouwt, zal het betalen van een lagere prijs over het algemeen niet genoeg zijn om positieve rendementen te besparen.
Maar waardebeleggen is gebaseerd op het doel om de juiste prijs te betalen op basis van de waarde current . En de meeste (maar niet alle) waardedoelen groeien meestal niet zo snel. Soms kan een bedrijf zelfs in verval zijn, maar een geval van “sigarenpeuk” pesten betekent dat er toch genoeg waarde is.
In fundamenteel oogpunt is er simpelweg minder ruimte voor fouten. En dat betekent dat de due diligence, nou ja, ijverig moet zijn.
Due diligence omvat alle aspecten van een titel, die elk hun eigen uitdagingen en kansen hebben. Maar vanaf het allereerste begin moeten beleggers begrijpen dat investeren in waarde niet eenvoudig is en niet kan zijn.
Investeren in waarde gaat niet alleen over het kopen van aandelen met veelvouden van laaggeprijsde winsten of hoge dividendrendementen.
Belangrijk is dat het niet alleen gebaseerd is op het gebruik van openbaar beschikbare gegevens die fouten kunnen bevatten of, vaker, eenmalige factoren negeren die de winst of activawaarde kunnen opblazen of afbuigen.
In één woord, investeren in waarde is ingewikkeld. Daarom is het uitdagend en daarom kan het lonend zijn.
Gebruik van winst en cashflow
Ook als de waarde-investering niet alleen gaat over lage-prijswinsten of veelvouden van onbetaalbare kasstromen, kunnen deze functies een belangrijk onderdeel zijn van een op waarde gebaseerde bullish case.
Als het veelvoud te laag is ten opzichte van de groei, moet het aandeel een koop zijn.
Nog één keer, begrijpen of het veelvoud te laag is, is makkelijker gezegd dan gedaan. En zelfs groeiende beleggers kunnen geloven dat de prijs van een aandeel niet het potentieel van het bedrijf weerspiegelt. Uiteindelijk is alle investering een waardevolle investering.
Maar de waarde waar beleggers naar op zoek zijn, is een aandeel dat, in een notendop, te goedkoop is in vergelijking met zijn vermogen om winst of cashflow te genereren. Het is vermeldenswaard dat deze twee statistieken niet hetzelfde zijn. De winst is gebaseerd op boekhoudpraktijken die het resultaat over het algemeen standaardiseren, bijvoorbeeld door afschrijvingen af te trekken, berekend op jaarbasis gedurende de levensduur van het actief.
Vrije cashflow is echter afhankelijk van daadwerkelijke liquiditeit die aan de deur komt, wat een aanzienlijke volatiliteit kan zien. Kapitaaluitgaven – geld dat wordt besteed aan het verwerven of opbouwen van activa die vervolgens worden afgeschreven – kunnen van jaar tot jaar sterk variëren. Veranderingen in werkkapitaal zoals voorraad kunnen ook van invloed zijn op de vrije kasstroom over een bepaalde periode.
Real gains bieden over het algemeen een uniformer en genormaliseerd beeld dan een bedrijf meestal winstgevend is. Maar niet altijd. Niet-monetaire gegevens zoals afschrijvingen en amortisatie kunnen de winst verlagen op een manier die een sterke, consistente en vrije kasstroomgeneratie verdoezelt.
Het is belangrijk om met behulp van inkomsten of vrije kasstroom te bepalen of een aandeel echt te goedkoop is. Een tool is een verdisconteerd cashflowmodel, dat gebruik maakt van groeischattingen en een disconteringsvoet die het verwachte rendement weerspiegelt. Maar DCF-modellen zijn slechts zo goed als ingangen. Als een belegger van mening is dat de groei sneller of langer zal zijn dan het bewijst, zal een DCF-resultaat te hoog zijn.
De praktische regels helpen ook. Met behulp van een disconteringsvoet van 8% (het verwachte rendement) zou een aandeel met nul winstgroei theoretisch moeten handelen tegen 12,5 keer de winst. Een mid-teen koers-winst veelvoud, dus vrij bescheiden stijgende prijzen. Als een belegger een aandelentransactie ziet met 16x of 18x winst, maar een indrukwekkende groei ziet aankomen, hebben ze misschien een winnaar gevonden.
Waardebeleggen: resourcegebruik
Value beleggers kijken niet alleen naar de winst. Middelen kunnen ook een bullish case ondersteunen.
Mooi kan de prijs van een effect onder de werkelijke waarde van de activa van het bedrijf dalen. Een goed onderbouwd recent voorbeeld is Dell (NYSE:DELL), wiens belang in VMware (NYSE:VMW) meer waard is dan de volledige marktkapitalisatie van het bedrijf. Zelfs gezien de schuld op de balans was en is het nog steeds relatief eenvoudig om een som te maken van de delen waar de activa van Dell door de markt werden ondergewaardeerd.
Zowel onroerend goed als onroerend goed, in tegenstelling tot het bezitten van aandelenbezit of hele bedrijven, kan een op activa gebaseerde bull case ondersteunen. Het kan dus cashen op de balans. Soms kunnen aandelen zelfs onder hun hypothetische liquidatiewaarde handelen. Met andere woorden, als het management morgen het bedrijf zou sluiten, inventaris en onroerend goed tegen verkoopprijzen zou verkopen en aandeelhouders in contanten zou teruggeven, zouden die aandeelhouders nog steeds winst maken. In theorie, hoewel niet altijd in de praktijk, zou de liquidatiewaarde iets in de buurt van een minimum voor de aandelenkoers moeten presenteren, waardoor wat in de volksmond een “head win, cross I don’t lose much” -scenario wordt genoemd.
Er is een groot probleem met asset-based bull cases: ze suggereren meestal aanzienlijke problemen met het bedrijf zelf. Immers, als de middelen echte waarde hebben, maar het bedrijf een minimale winst maakt (of verlies registreert), doet het bedrijf extreem slecht werk bij het gebruik van dergelijke middelen.
Een goed voorbeeld van dit probleem is de Ruby Tuesday restaurantmanager. Jarenlang hebben waardebeleggers betoogd dat ruby tuesday-aandelen te goedkoop waren omdat ze ver onder de marktwaarde van de portefeuille van restaurants in eigendom handelden. Toch verdiende Ruby Tuesday, opererend in die eigendommen, niets.
Daarom voerde de waardezaak aan dat de eigenschappen veel waardevoller zouden zijn geweest als ze een ander restaurant hadden gehad. Het is niet verrassend dat die zaak nooit veel populariteit heeft gekregen bij de markt.
Ruby Tuesday ging in 2017 privé voor ruim onder de $3 per aandeel. Langetermijnaandeelhouders die wedden op het geval van op onroerend goed gebaseerde waarde, verloren over het algemeen een groot deel van hun oorspronkelijke investering. Activa alleen zijn over het algemeen niet voldoende voor een solide bullish case.
Op zoek naar “Value Traps”
Whatever de fundamentele statistiek is die wordt gebruikt om een waardevol spel te vinden, is het belangrijk om te onthouden dat cijfers alleen geen bull case maken. Beleggen in waarde gaat niet alleen over het vinden van “goedkope” aandelen. Het gaat om het vinden van aandelen die ondergewaardeerd zijn.
Als zijn veel aandelen goedkoop, althans in een bepaalde fundamentele richting. Velen zijn niet voor niets goedkoop, omdat de markt verwacht dat de winstgroei zal vertragen of, in sommige gevallen, vreest dat deze negatief zal worden.
Erhand, als de fundamentals aantrekkelijk zijn, vooral in een markt die nog net buiten de all-time highs ligt, zou de standaardaanname moeten zijn dat de markt de waardering aanpast aan de vooruitzichten van het bedrijf, in plaats van een koopkans in het zicht te laten. Dit geldt vooral voor goed gedekte namen met grote hoofdletters.
Een voor de hand liggend voorbeeld is AT&T (NYSE:T). T-aandelen zien er goedkoop uit met 9x forward earnings en 1,15x boekwaarde. Het AT&T-dividend levert 7,4% op een moment dat de 10-jarige schatkist minder dan 1% biedt. Op het eerste gezicht lijkt titel T een van de grootste deals op de markt.
Maar AT&T-aandelen zijn een van de aandelen in grote handen op de markt. Er zouden redenen moeten zijn waarom aandelen goedkoop zijn – en die zijn er. DirecTV is in verval en de poging om het bedrijf te verkopen heeft naar verluidt alleen maar geleid tot “lowball” -deals. De kabelbusiness vervaagt. Hij blijft ook vechten tegen rivalen Verizon Communications (NYSE: VZ) en T-Mobile (NASDAQ: TMUS). Time Warner staat onder druk van het doorknippen van de kabel.
Er zijn hier zeer reële risico’s die suggereren dat T-aandelen op dit moment goedkoop zouden moeten zijn.
Voor alle duidelijkheid, dat betekent niet dat er geen bullish cases zijn voor T-aandelen. Het bedrijf boekte zelfs solide resultaten over het derde kwartaal die kracht toonden op belangrijke gebieden, waaronder toegevoegde draadloze abonnees. Maar een belegger die deze bullish case maakt, kan niet alleen naar de cijfers kijken, en vooral naar de eenvoudige en belangrijke cijfers zoals dividendrendement en de P / E-multiple.
Simple numbers zijn niet voldoende om deze case te ondersteunen. Voor AT & T-aandelen was het niet genoeg. Beleggers hebben de afgelopen jaren een eenvoudige zaak kunnen en hebben gemaakt op basis van waardering. In de afgelopen vijf jaar heeft het aandeel T, zelfs met dat rendement, in totaal 9% opgeleverd. De S&P 500, inclusief dividenden, won 86%.
Waardebeleggen: verder gaan dan fundamentals
Als alles bij elkaar moet een waardecase verder gaan dan getallen. Maar een goede zaak hoeft niet afhankelijk te zijn van cijfers.
Het meest voorkomende type waardegeval dat verder gaat dan fundamentals is een turnaround-spel. Twee van dergelijke shows op dit moment zijn General Electric (NYSE: GE) en Rite Aid (NYSE: RAD). GE-aandelen worden verhandeld tegen 23 keer de toekomstige winst en het dubbele van de boekwaarde; geen van beide ziet er aantrekkelijk uit. Rite Aid zal dit boekjaar waarschijnlijk onrendabel zijn, op basis van de indicaties. RAD-aandelen worden onder de boekwaarde verhandeld, maar uitsluitend als gevolg van immateriële activa en goodwill.
De hoop voor beide bedrijven, en vele anderen, is dat de activiteiten zullen verbeteren en de fundamenten zullen volgen. Met andere woorden, die aandelen zijn nog niet goedkoop, maar ze kunnen dat in de toekomst wel zijn.
Nog steeds betekent investeren in waarde niet alleen naar de cijfers kijken. Soms zijn cijfers bedrieglijk. Een oude favoriete waarde is de St. Joe Company (NYSE: JOE), een vastgoedontwikkelaar in Florida. JOE-aandelen worden verhandeld tegen bijna 50 keer de uiteindelijke winst van 12 maanden en bijna 3 keer de boekwaarde. Maar de bulls beweren dat dit grotendeels te wijten is aan het feit dat noch de winst- noch de balansboekhouding de waarde die het bedrijf creëert adequaat weergeeft.
Deze stieren moesten lang wachten, omdat JOE een decennium lang voornamelijk zijwaarts handelde. Het aandeel is dit jaar eindelijk geëxplodeerd, hooguit in acht jaar.
Lees de dossiers
Het onderzoeken van al deze aspecten van meerdere acties is niet eenvoudig. Maar het is de moeite waard om te herhalen: investeren in waarde is niet eenvoudig.
En er is een manier voor een belegger om deze informatie te verzamelen: zakelijke documenten bij de Amerikaanse Securities and Exchange Commission. SEC-documenten zijn niet noodzakelijkerwijs een snelkoppeling, maar ze bevatten veel informatie. Wettelijke vereisten zorgen er ondertussen voor dat de informatie in de documenten betrouwbaar is. CEO’s en financiële hoofdfunctionarissen moeten de juistheid van jaar- en kwartaaloverzichten certificeren.
De jaarlijkse documenten op het 10-K formulier bevatten met name een grote hoeveelheid gegevens en opmerkingen. De financiële statistieken van het bedrijf worden niet alleen bekendgemaakt voor het meest recente jaar, maar ook voor de afgelopen perioden. Recente regelgeving vereist dat veel bedrijven een “inkomstenanalyse” verstrekken, die de categorieën inkomsten die door het bedrijf worden gegenereerd, opsplitst.
De sectie “Risicofactoren” varieert van algemene uitdagingen (terroristische aanslagen) tot bedrijfsspecifieke uitdagingen met betrekking tot concurrentie of uitvoering. En de “Management Discussion and Analysis”, vaak aangeduid als MD &A, biedt een vaak gedetailleerde uitleg van de prestaties van het bedrijf.
Voor veel beleggers die beginnen met due diligence is het 10-K-formulier het startpunt. En zelfs voor aandelen en bedrijven die beleggers goed kennen, kunnen deze modules nieuwe en waardevolle informatie bieden.
Waardevolle investering: let op richting en katalysatoren
Een van de moeilijkste aspecten van waardebeleggen is het omgaan met management. Meestal is management, zo niet het echte geval van een goedkoop aandeel, een obstakel voor een rally.
Voor cashrijke aandelen is de zorg bijvoorbeeld dat het management geld verspilt aan een overname in plaats van het terug te geven aan aandeelhouders of verstandige investeringen in het bedrijf te doen. In andere gevallen kan er in theorie een pad zijn om aandeelhouderswaarde te ontsluiten, maar een managementteam dat koppig blijft. (Een veel voorkomend probleem: een bedrijf dat zichzelf zou moeten verkopen, alleen voor vastgeroeste managers, verkiest werkzekerheid boven aandeelhoudersrendement.)
Er is ook het probleem van de katalysator. Een aandeel dat goedkoop is, kan zeker een tijdje goedkoop blijven. Vooral voor de grootste en breed bestreken namen zal de geschiedenis waarschijnlijk moeten veranderen voordat alleen de waardering een rally kan aansturen. Dit lijkt op dit moment een probleem te zijn voor zowel Intel (NASDAQ: INTC) als International Business Machines (NYSE: IBM). Beide aandelen zien er goedkoop uit. Maar beide bedrijven worden door de markten behandeld alsof ze groeipieken zijn gepasseerd. Totdat die perceptie verandert, zal de beoordeling dat waarschijnlijk niet doen.
Natuurlijk kan de bediening ook een voordeel zijn. Nieuw leiderschap is vaak een belangrijk onderdeel van een bullish case. En waardebewuste beleggers kunnen een katalysator vinden die de markt mist, of het nu een bedrijfsonderdeel is dat kan (of zal worden) verkocht of een activistische belegger die de activiteiten zal opschudden.
Het is voor herhaling vatbaar: de investering van waarde gaat niet alleen over getallen. Dit is waar om waardevallen te voorkomen, en het is ook waar om waardevolle spellen te vinden.