Today’s investeringsmogelijkheden worden niet beperkt door geografie. Als u gefascineerd bent door opkomende economieën en de bloeiende groei in markten over de hele wereld, wilt u misschien in sommige van hen investeren.
Voor veel beleggers stelt het kopen van buitenlandse aandelen hen in staat om te diversifiëren door risico’s te spreiden en hen blootstelling te geven aan groei in andere economieën.
Veel financiële adviseurs beschouwen buitenlandse aandelen als een gezonde aanvulling op een beleggingsportefeuille. Zij bevelen een allocatie van 5% tot 10% aan voor voorzichtige beleggers en tot 25% voor agressieve beleggers.
KEY POINTS
- Beleggers hebben toegang tot buitenlandse aandelen via ADR’s, GDR’s, directe beleggingen, beleggingsfondsen, ETF’s en MNC’s.
- Het kopen van buitenlandse aandelen stelt beleggers in staat om het risico van hun portefeuille te diversifiëren en hen blootstelling te geven aan de groei van andere economieën.
- Financiële adviseurs adviseren een blootstelling van 5% tot 10% in buitenlandse aandelen voor voorzichtige beleggers en tot 25% voor agressieve beleggers.
Voorlandse beleggingsrisico’s
Internationaal beleggen heeft echter zijn keerzijde. In termen van volatiliteit worden opkomende markten in het algemeen als risicovoller beschouwd. Zij kunnen drastische veranderingen in de marktwaarde ondergaan en in sommige gevallen kan het politieke risico de economie van een land plotseling op zijn kop zetten. Bovendien moet worden opgemerkt dat buitenlandse markten minder gereguleerd kunnen zijn dan die van de Verenigde Staten, het vergroten van het risico op manipulatie of fraude. 1
Today’s beleggers hebben buitengewone toegang tot 24-uurs wereldwijd nieuws, maar er is ook het risico van ontoereikende informatie van een markt die vaak duizenden kilometers ver weg is.
Dit kan het vermogen van de belegger om gebeurtenissen te interpreteren of te begrijpen beperken.
Ten slotte is er het wisselkoersrisico dat voortvloeit uit veranderingen in de wisselkoers ten opzichte van de thuisvaluta van de belegger. Natuurlijk bewegen valuta’s in beide richtingen en kunnen ze ook in het voordeel van de belegger zijn.
Als u de kans en het risico van internationaal beleggen aankunt, zijn er zes manieren om blootstelling te krijgen aan groei buiten de VS
.
1. American Depositary Receipts (ADR)
Amerikaanse certificaten (ADR’s) zijn een handige manier om buitenlandse aandelen te kopen. Buitenlandse bedrijven gebruiken ADR’s om een aanwezigheid op de Amerikaanse markten te vestigen en soms kapitaal aan te trekken. Een voorbeeld is de Chinese e-commercegigant Alibaba (BABA ), die in 2014 $ 25 miljard ophaalde ( wat toen de grootste beursintroductie was) en zijn ADR’s op de New York Stock Exchange noteerde. (NYSE) . 2 3
ADR kan een gesponsorde ADR of niet-gesponsorde ADR zijn en heeft drie niveaus.
- Level 1 ADR’s kunnen worden gebruikt om een commerciële aanwezigheid in de Verenigde Staten te vestigen, maar kunnen niet worden gebruikt om kapitaal aan te trekken. Omdat ze niet worden gesponsord, kunnen ze alleen over-the-counter (OTC) handelen.
- Niveau 2 ADR’s kunnen worden gebruikt om een handelsaanwezigheid op een nationale beurs zoals de NYSE vast te stellen, maar kunnen niet worden gebruikt om kapitaal aan te trekken.
- Niveau 3 ADR’s kunnen worden opgenomen in nationale beurzen en worden gebruikt om kapitaal aan te trekken. 4
Each ADR uitgegeven door een buitenlandse onderneming vertegenwoordigt een onderliggend aandeel of het aantal onderliggende aandelen. Een Vodafone Group ADR (VOD ) vertegenwoordigt bijvoorbeeld 10 onderliggende aandelen, terwijl Sony Corp ( SNE ) ADR’s de onderliggende waarde vertegenwoordigen op een 1:1-basis. 5 6
Deze ADR’s worden genoteerd, verhandeld en afgewikkeld, net als de aandelen van binnenlandse Amerikaanse bedrijven. Dit maakt ze een handige manier voor de gemiddelde belegger om buitenlandse aandelen aan te houden.
2. Global Deposit Receipts (GDR’s)
Een wereldwijd depositobewijs (DDR) is een ander type depositobewijs. Een bewaarbank geeft aandelen van buitenlandse bedrijven uit op internationale markten, meestal in Europa, en stelt deze beschikbaar aan beleggers binnen en buiten de Verenigde Staten. Veel GDR’s luiden in Amerikaanse dollars, hoewel sommige in euro’s of Britse ponden luiden. Zij worden doorgaans op dezelfde wijze verhandeld, gecleard en verrekend als binnenlandse aandelen.
GDR’s zijn te vinden op de London Stock Exchange en de Luxembourg Stock Exchange, evenals op de beurzen van Singapore, Frankfurt en Dubai. GDR’s worden over het algemeen geplaatst bij institutionele beleggers in particuliere aanbiedingen voorafgaand aan de openbare handel.
3. Buitenlandse directe investeringen
Er zijn twee manieren voor beleggers om rechtstreeks buitenlandse aandelen te kopen. U kunt een wereldwijde rekening openen bij een makelaar in uw eigen land, zoals Fidelity , E * TRADE , Charles Schwab en Interactive Brokers . De andere optie is om een account te openen bij een lokale makelaar in het land van bestemming. Het in Hongkong gevestigde handelsplatform MONEX BOOM geeft beleggers toegang tot aandelen in Hongkong naast 11 andere markten. 7
Rechtstreeks gaan is niet geschikt voor de toevallige belegger. Er zijn extra kosten, fiscale implicaties, technische ondersteuningsbehoeften, onderzoeksbehoeften, valutaconversies en andere factoren waarmee rekening moet worden gehouden. Kortom, alleen actieve en serieuze investeerders mogen deelnemen aan buitenlandse directe investeringen.
Investeerders moeten ook op hun hoede zijn voor frauduleuze makelaars die niet zijn geregistreerd bij toezichthouders in hun markt, zoals de Securities and Exchange Commission (SEC) in de VS.
4. Wereldwijde beleggingsfondsen
Beleggers die de wereldmarkten willen verkennen, maar niet te veel problemen willen, kunnen kiezen voor een beleggingsfonds gericht op internationale aandelen. Eenvoud is een van de vele voordelen van beleggingsfondsen .
Internationaal gerichte beleggingsfondsen zijn er in verschillende smaken, van agressief tot conservatief. Ze kunnen regio- of landspecifiek zijn. Ze kunnen een actief beheerd fonds zijn of een passief indexfonds dat een buitenlandse aandelenindex volgt. Maar pas op voor kosten: wereldwijd gerichte beleggingsfondsen kunnen hogere kosten en vergoedingen hebben hoger dan hun binnenlandse tegenhangers.
5. Exchange-traded funds (ETF’s)
Een internationaal verhandeld fonds biedt beleggers een handige manier om toegang te krijgen tot buitenlandse markten. Het kiezen van het juiste exchange-traded fund (ETF) kan eenvoudiger zijn dan zelf een portefeuille met aandelen opbouwen.
Sommige ETF’s bieden blootstelling aan meerdere markten, terwijl andere zich richten op één land. Deze fondsen bestrijken een reeks activaklassen zoals marktkapitalisatie , geografische regio, beleggingsstijlen en sectoren.
Grote ETF-aanbieders zijn iShares of BlackRock, State Street Global Advisors, Vanguard, FlexShares, Charles Schwab, Direxion, First Trust, Guggenheim Investments, Invesco, WisdomTree en VanEck. Voordat ze een internationale ETF kopen, moeten beleggers rekening houden met kosten en vergoedingen, liquiditeit , handelsvolumes, belastingkwesties en portefeuillebezit.
6. Multinationale ondernemingen (MNC)
Investeerders die zich niet comfortabel voelen met de directe aankoop van buitenlandse aandelen, en zelfs degenen die op hun hoede zijn voor ADR’s of beleggingsfondsen, kunnen op zoek gaan naar binnenlandse bedrijven die een aanzienlijk deel van de omzet uit het buitenland halen.
Multinationale ondernemingen (MNC’s) zijn het meest geschikt voor dit doel. Dit zou kunnen betekenen dat The Coca-Cola Company (KO) of McDonald’s (MCD) worden gekocht, die beide het grootste deel van de inkomsten uit wereldwijde activiteiten genereren. 8 9 Dit is een achterdeurbenadering en biedt geen echte internationale diversificatie, hoewel het beleggers internationale exposure geeft.
De bottom line
Kennis van de politieke en economische omstandigheden in het land waar u belegt is essentieel om inzicht te krijgen in de factoren die van invloed kunnen zijn op uw rendement. Zoals altijd moeten beleggers zich concentreren op hun beleggingsdoelen, kosten en toekomstige rendementen, waarbij deze factoren in evenwicht worden gebracht met hun risicotolerantie .
